Ένας βράχος 75 τετρ. χιλιομ. στη μέση του Αιγαίου μας περίμενε για να τον εξερευνήσουμε με περιπάτους στην πανέμορφη Χώρα και κολύμπι στις υπέροχες αμμουδερές παραλίες του. Πήραμε το πρωινό πλοίο και το μεσημέρι, μετά από 5 ώρες ταξίδι περίπου φτάσαμε στο πανέμορφο και γαλήνιο κυκλαδίτικο νησί, τη Σέριφο. Από την πρώτη κιόλας μέρα κάναμε το μπάνιο μας γιατί η θάλασσα ήταν ελκυστική και ο ήλιος έκαιγε. Φάγαμε τη ρεβιθάδα, τους μαραθοκεφτέδες, το φρέσκο ψαράκι, τη ξυνομυζήθρα και ήπιαμε φυσικά το αρωματικό τοπικό τους κρασί.
Μετά από λίγη ξεκούραση πήραμε το λεωφορείο της γραμμής και ανηφορήσαμε προς τη Χώρα, την πρωτεύουσα του νησιού. Είναι ένας γραφικός και όμορφος οικισμός με μικρά λευκά σπιτάκια που τυλίγονται γύρω από την κορυφογραμμή του λόφου. Επισκεφθήκαμε τον Μητροπολιτικό Ναό και το Δημαρχείο που είναι ένα νεοκλασικό κτίσμα του 19ου αιώνα. Περπατήσαμε τα στενοσόκακα της και απολαύσαμε τη μαγευτική θέα προς το λιμάνι και τις γύρω παραλίες.
Όχι σχετικά πρωί πήραμε το λεωφορείο για να κάνουμε το γύρω του νησιού.
Περάσαμε από την Ψιλή Άμμο με την πανέμορφη παραλία , προχωρήσαμε προς τον Άγιο Ιωάννη και από εκεί φτάσαμε στο Μοναστήρι των Ταξιαρχών. Η κατασκευή του θυμίζει φρούριο καθώς διαθέτει ψηλό περίβολο και πολεμίστρες, μικρά ανοίγματα και μια και μοναδική είσοδο που για να μπεις πρέπει να σκύψεις. Από εκεί φύγαμε και πήγαμε σε ένα άλλο χωριό την Παναγιά οικισμός που δημιουργήθηκε το 19ο αιώνα. Κάναμε βόλτα στα σοκάκια του και ήπιαμε το καφέ μας στο καφενεδάκι της πλατείας.
Φεύγοντας περάσαμε έξω από τον Άσπρο Πύργο, τον Κουταλά και φτάσαμε στο Μεγάλο Λιβάδι, όπου ήταν και ο τελευταίος προορισμός μας. Στα χρόνια της λειτουργίας των μεταλλείων, εδώ υπήρχε μια μικρή «ζωντανή» πολιτεία. Σήμερα έχουν απομείνει ως θλιβερά μνημεία του ένδοξου παρελθόντος, το Διοικητήριο, το μνημείο των ηρώων από την εξέγερση του 1916 για την καθιέρωση του οκταώρου, ένα εκθετήριο πετρωμάτων, λίγα ενοικιαζόμενα σπίτια και δύο ταβέρνες. Στην απέναντι ακτή ξεχωρίζει σκουριασμένη μια σκάλα φόρτωσης μεταλλευμάτων, μαζί με κάποια κτίρια, βαγονέτα και ράγες. Αφού απολαύσαμε μπάνιο και φαγητό, νωρίς γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε για το βραδινό μας γλέντι.
Στις 9 το βράδυ μαζευτήκαμε όλοι στη Ταβέρνα το «ΦΑΓΟΠΟΤΙ» στο Λιβάδι. Φάγαμε, ήπιαμε, χορέψαμε και φυσικά με τη συντροφιά του φεγγαριού που εκείνο το βράδυ ήταν πανσέληνος. Αργά το βράδυ πάλι στο ξενοδοχείο μας.
Η επόμενη μέρα ήταν πολύ χαλαρή, αφεθήκαμε όλοι στην ξεκούραση, στο αργό ξύπνημα, αργά πήραμε το πρωινό μας και μετά βουτιές στη φανταστική θάλασσα της περιοχής στα Λιβαδάκια.
Στις 4 μ.μ. ο ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ σάλπαρε και σε πέντε ώρες φτάσαμε στον Πειραιά.
Υποσχέθηκα στους συνταξιδιώτες μου ότι κάθε χρόνο θα επιχειρούμε στις αρχές του καλοκαιριού μια έφοδο 2-3 ημερών σε κάποιο από τα τόσα όμορφα νησιά μας. Βέβαια τη Σέριφο, τη «σιδηρά νήσο» των Κυκλάδων, δεν πρόκειται να τη ξεχάσουμε γιατί η ιδιαίτερη ομορφιά της μαγεύει τους επισκέπτες από την πρώτη στιγμή.
Ευχαριστώ τον Φυσιολατρικό που μου έδωσε την ευκαιρία να οργανώσω και να ηγηθώ αυτής της εκδρομής ως αρχηγός και επίσης ευχαριστώ την υπαρχηγό Βάσω Τσοντάνογλου που βοήθησε στη σωστή έκβαση της.
Καίτη Ευκλείδου
http://www.foni.org.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου