12 Ιουνίου , 2014
ΟΜΙΛΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ «ALDEMAR» – ΡΟΔΟΣ
Απαράδεκτοι οι όροι που περιλαμβάνονται στην ατομική σύμβαση της εταιρείας
Στα ξενοδοχεία «Paradise Mare» και «Village» της Ρόδου, πιθανότατα και σε όλα τα υπόλοιπα από τα συνολικά οκτώ του ομίλου «Aldemar» σε Ρόδο, Κρήτη και Πύργο, για να προσληφθεί ένας εργαζόμενος πρέπει πρώτα να δηλώσει ότι δεν είναι μέλος σε κανένα εργατικό σωματείο!
Ο όρος αυτός περιέχεται στην ατομική σύμβαση που έχει συντάξει η εργοδοσία και καλείται να υπογράψει ο εργαζόμενος. Συγκεκριμένα, στον όρο ΙΖ της ατομικής σύμβασης, αναφέρεται επί λέξει: «Ο εργαζόμενος δηλώνει ότι ανέγνωσε όλους τους όρους της παρούσης, στους οποίους συμφωνεί και αποδέχεται και δηλώνει ότι δεν είναι μέλος κάποιου εργατικού σωματείου».
Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι δηλωτικό της προσπάθειας των εργοδοτών να βάλουν «πάγο» στη συνδικαλιστική δράση. Προσπαθούν μάλιστα να κατοχυρώσουν αυτόν τον εκβιασμό («βγες από σωματείο, αλλιώς δεν έχει δουλειά») μέσα από ατομικές συμβάσεις. Η πρόκληση αυτή δεν είναι τυχαία, ούτε έπεσε από τον ουρανό. Η εργοδοσία αισθάνεται ότι έχει λυμένα τα χέρια για να ξεμπερδέψει με τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, σε μια περίοδο που έχει ανοίξει «στα γεμάτα» η συζήτηση για την αλλαγή της νομοθεσίας που αφορά στη συνδικαλιστική δράση, με στόχο την περιστολή της.
Θυμίζουμε ότι ένα από τα βασικά θέματα που θα συζητήσουν το φθινόπωρο η κυβέρνηση και η τρόικα είναι η αλλαγή του νόμου 1264/82, όπως και μέτρα που θα δυσκολεύουν ένα σωματείο να κηρύξει και να οργανώσει απεργία. Στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να νομοθετήσει και το «λοκ άουτ». Ικανοποιείται έτσι μια πάγια αξίωση της εργοδοσίας, όπως έδειξε και η ανταπεργία που κήρυξε το «Καζίνο Λουτρακίου» για να σπάσει την πολυήμερη απεργία των εργαζόμενων, οι οποίοι διεκδικούν Σύμβαση χωρίς μειώσεις στους μισθούς.
Σύμφωνα με καταγγελίες εργαζόμενων, ο όμιλος «Aldemar» στη Ρόδο
αρνείται να δώσει δουλειά σε παλιούς εργαζόμενους που απασχολήθηκαν την
περσινή περίοδο και τώρα έχουν δικαίωμα, μέσω του σωματείου τους, να
κάνουν αίτηση για επαναπρόσληψη. Επιδίωξη της εργοδοσίας είναι να
απαλλαγεί από τις όποιες υποχρεώσεις απέναντί τους και ταυτόχρονα να
ξεμπερδεύει με το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση.
Το «θαύμα» της τουριστικής ανάπτυξης
Το γεγονός ότι όλα τα τελευταία κρούσματα συγκεντρώνονται στον κλάδο του τουρισμού, τον οποίο η κυβέρνηση κατατάσσει από τους πρώτους στο «εθνικό σχέδιο ανάπτυξης» και ο ΣΥΡΙΖΑ τον χαρακτηρίζει «δυναμικό», δείχνει τι θα σημάνει για τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία και στις άλλες τουριστικές και επισιτιστικές επιχειρήσεις η ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους που ευαγγελίζονται κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ.
Για το θέμα αυτό, το παράδειγμα του συγκροτήματος της «Aldemar» στη Ρόδο είναι αποκαλυπτικό. Σύμφωνα με στοιχεία από την Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού Τουρισμού του ΠΑΜΕ, το συγκρότημα είναι δυναμικότητας περίπου 2.000 κλινών και απασχολεί συνολικά 400 εργαζόμενους. Από αυτούς, περίπου το 1/4 δουλεύουν είτε με το καθεστώς της μαθητείας, από ελληνικές -δημόσιες και ιδιωτικές- αλλά και ξένες σχολές, είτε με αυτό της ενοικιαζόμενης εργασίας.
Οπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, η εντατικοποίηση της εργασίας στα ξενοδοχεία έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, λόγω των υψηλών πληροτήτων και της υποστελέχωσης των τμημάτων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη βγαίνει η δουλειά και πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι να δουλεύουν για περισσότερες ώρες, με σοβαρές συνέπειες στην υγεία τους και συχνά εργατικά ατυχήματα.
Στον όμιλο «Aldemar», που δεν είναι ο μόνος, η πληρωμή των δεδουλευμένων, σχεδόν πάντα, γίνεται με καθυστέρηση, ενώ και στην ατομική σύμβαση υπάρχει ο όρος ότι ο μισθός θα καταβάλλεται «μέχρι το τέλος του επόμενου μηνός». Τέλος, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι, σε μεγάλο μέρος των εργαζομένων οφείλεται ακόμα το επίδομα και η αποζημίωση αδείας από την προηγούμενη χρονιά.
: Ριζοσπάστης
ΟΜΙΛΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ «ALDEMAR» – ΡΟΔΟΣ
Απαράδεκτοι οι όροι που περιλαμβάνονται στην ατομική σύμβαση της εταιρείας
Στα ξενοδοχεία «Paradise Mare» και «Village» της Ρόδου, πιθανότατα και σε όλα τα υπόλοιπα από τα συνολικά οκτώ του ομίλου «Aldemar» σε Ρόδο, Κρήτη και Πύργο, για να προσληφθεί ένας εργαζόμενος πρέπει πρώτα να δηλώσει ότι δεν είναι μέλος σε κανένα εργατικό σωματείο!
Ο όρος αυτός περιέχεται στην ατομική σύμβαση που έχει συντάξει η εργοδοσία και καλείται να υπογράψει ο εργαζόμενος. Συγκεκριμένα, στον όρο ΙΖ της ατομικής σύμβασης, αναφέρεται επί λέξει: «Ο εργαζόμενος δηλώνει ότι ανέγνωσε όλους τους όρους της παρούσης, στους οποίους συμφωνεί και αποδέχεται και δηλώνει ότι δεν είναι μέλος κάποιου εργατικού σωματείου».
Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι δηλωτικό της προσπάθειας των εργοδοτών να βάλουν «πάγο» στη συνδικαλιστική δράση. Προσπαθούν μάλιστα να κατοχυρώσουν αυτόν τον εκβιασμό («βγες από σωματείο, αλλιώς δεν έχει δουλειά») μέσα από ατομικές συμβάσεις. Η πρόκληση αυτή δεν είναι τυχαία, ούτε έπεσε από τον ουρανό. Η εργοδοσία αισθάνεται ότι έχει λυμένα τα χέρια για να ξεμπερδέψει με τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, σε μια περίοδο που έχει ανοίξει «στα γεμάτα» η συζήτηση για την αλλαγή της νομοθεσίας που αφορά στη συνδικαλιστική δράση, με στόχο την περιστολή της.
Θυμίζουμε ότι ένα από τα βασικά θέματα που θα συζητήσουν το φθινόπωρο η κυβέρνηση και η τρόικα είναι η αλλαγή του νόμου 1264/82, όπως και μέτρα που θα δυσκολεύουν ένα σωματείο να κηρύξει και να οργανώσει απεργία. Στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να νομοθετήσει και το «λοκ άουτ». Ικανοποιείται έτσι μια πάγια αξίωση της εργοδοσίας, όπως έδειξε και η ανταπεργία που κήρυξε το «Καζίνο Λουτρακίου» για να σπάσει την πολυήμερη απεργία των εργαζόμενων, οι οποίοι διεκδικούν Σύμβαση χωρίς μειώσεις στους μισθούς.
Το «θαύμα» της τουριστικής ανάπτυξης
Το γεγονός ότι όλα τα τελευταία κρούσματα συγκεντρώνονται στον κλάδο του τουρισμού, τον οποίο η κυβέρνηση κατατάσσει από τους πρώτους στο «εθνικό σχέδιο ανάπτυξης» και ο ΣΥΡΙΖΑ τον χαρακτηρίζει «δυναμικό», δείχνει τι θα σημάνει για τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία και στις άλλες τουριστικές και επισιτιστικές επιχειρήσεις η ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους που ευαγγελίζονται κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ.
Για το θέμα αυτό, το παράδειγμα του συγκροτήματος της «Aldemar» στη Ρόδο είναι αποκαλυπτικό. Σύμφωνα με στοιχεία από την Πανελλαδική Γραμματεία Επισιτισμού Τουρισμού του ΠΑΜΕ, το συγκρότημα είναι δυναμικότητας περίπου 2.000 κλινών και απασχολεί συνολικά 400 εργαζόμενους. Από αυτούς, περίπου το 1/4 δουλεύουν είτε με το καθεστώς της μαθητείας, από ελληνικές -δημόσιες και ιδιωτικές- αλλά και ξένες σχολές, είτε με αυτό της ενοικιαζόμενης εργασίας.
Οπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, η εντατικοποίηση της εργασίας στα ξενοδοχεία έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, λόγω των υψηλών πληροτήτων και της υποστελέχωσης των τμημάτων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη βγαίνει η δουλειά και πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι να δουλεύουν για περισσότερες ώρες, με σοβαρές συνέπειες στην υγεία τους και συχνά εργατικά ατυχήματα.
Στον όμιλο «Aldemar», που δεν είναι ο μόνος, η πληρωμή των δεδουλευμένων, σχεδόν πάντα, γίνεται με καθυστέρηση, ενώ και στην ατομική σύμβαση υπάρχει ο όρος ότι ο μισθός θα καταβάλλεται «μέχρι το τέλος του επόμενου μηνός». Τέλος, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι, σε μεγάλο μέρος των εργαζομένων οφείλεται ακόμα το επίδομα και η αποζημίωση αδείας από την προηγούμενη χρονιά.
Η εντατικοποίηση επιτείνει τη φθορά της υγείας
Η εντατικοποίηση της δουλειάς στα ξενοδοχεία της Ρόδου, όπως και σε
όλες τις τουριστικές περιοχές της χώρας, είναι παράγοντας επιβάρυνσης
της υγείας των εργαζόμενων, πολλές φορές με δραματικές συνέπειες για
τους ίδιους. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι σε
ξενοδοχειακές επιχειρήσεις του νησιού. Την περασμένη χρονιά, εργαζόμενη
σε λάντζα ξενοδοχείου, όπου δεν υπήρχε σύστημα εξαερισμού και
κλιματισμού, έπαθε εγκεφαλικό, ενώ άλλη, λίγες μέρες αργότερα,
λιποθύμησε στον ίδιο χώρο. Φέτος, ήδη μάγειρας νοσηλεύτηκε στο
νοσοκομείο με μυοκαρδίτιδα και συμπτώματα εγκεφαλικού, σερβιτόρος έπεσε
σε ακατάλληλη ράμπα σε κουζίνα τμήματος ξενοδοχείου και χτύπησε στο
πόδι, ευτυχώς όχι σοβαρά, ενώ νεαρός ηλεκτρολόγος, «μαθητής» του ΟΑΕΔ,
χτυπήθηκε από ρεύμα ενώ επισκεύαζε βλάβη, ευτυχώς χωρίς τραυματισμό.
Μετά από κάθε σοβαρό περιστατικό, στα ξενοδοχεία εμφανίζεται για λίγες
μέρες ο γιατρός εργασίας, ο οποίος κατά τα άλλα υπάρχει μόνο τυπικά…
Στα «απαγορευμένα» ο συνδικαλισμός…
Η περίπτωση του ομίλου «ALDEMAR» δεν είναι η
μοναδική σε ό,τι αφορά την επιβολή απαράδεκτων όρων απασχόλησης στο
προσωπικό, μέσω ατομικών συμβάσεων και «κανονισμών εργασίας». Ο
«Ριζοσπάστης» έχει αναδείξει κατά καιρούς διάφορες ανάλογες περιπτώσεις.
Δυο από τις πιο χαρακτηριστικές είναι οι παρακάτω:
1. Επικαλούμενη τον «Κώδικα δεοντολογίας» της επιχείρησης, η «Coca-Cola»
επιβάλλει στους εργαζόμενους να ζητάνε την άδεια του προϊσταμένου τους
για να αναπτύξουν πολιτική δράση και για να ασκήσουν το συνταγματικό
τους δικαίωμα στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Συγκεκριμένα, τον περασμένο
Μάρτη, η πολυεθνική διένειμε, μέσω e-mail, στο προσωπικό της μια «φόρμα»
όπου αναγράφονταν μια σειρά από ενέργειες, για τις οποίες οι
εργαζόμενοι υποχρεώνονται να ζητάνε την άδεια της εργοδοσίας πριν τις
πραγματοποιήσουν. Ανάμεσα στις ενέργειες για τις οποίες απαιτείται «προηγούμενη έγγραφη έγκριση ή ενημέρωση», στην ενότητα «πολιτικές δωρεές και δραστηριότητα», περιλαμβανόταν και το εξής: «Αν
σκοπεύετε να διεκδικήσετε ή να αποδεχθείτε ένα δημόσιο αξίωμα, θα
πρέπει να λάβετε προηγούμενη έγκριση από τους υπεύθυνους συμμόρφωσης με
τον Κώδικα». Δηλαδή, αν ένας εργαζόμενος θέλει να θέσει υποψηφιότητα
στις εκλογές (εθνικές, τοπικές ή άλλες) θα πρέπει πρώτα να πάρει
έγκριση από την εργοδοσία και συγκεκριμένα από τον «υπεύθυνο συμμόρφωσης
με τον Κώδικα»! Στον «Κώδικα» της εταιρείας δε διευκρινιζόταν αν το
«δημόσιο αξίωμα» αφορά και τη συνδικαλιστική ιδιότητα. Αν, δηλαδή,
χρειάζεται η έγκριση της εργοδοσίας για να συμμετάσχει κανείς ως
υποψήφιος και στις εκλογές του σωματείου του. Σε κάθε περίπτωση, ανάλογα
με την ερμηνεία, ανοίγει ο δρόμος για να μπουν επιπλέον εμπόδια και στη
συνδικαλιστική δράση, ιδιαίτερα σ” αυτήν που εναντιώνεται στα
συμφέροντα της εργοδοσίας.
2. Στην εταιρεία «ICTS Hellas,
Διεθνείς σύμβουλοι σε θέματα ασφαλείας μονοπρόσωπη εταιρεία
περιορισμένης ευθύνης – ιδιωτική επιχείρηση παροχής υπηρεσιών
ασφαλείας», ο εργαζόμενος ήταν υποχρεωμένος να πληρώσει πρόστιμο αν
αποφάσιζε να φύγει από τη δουλειά του! Συγκεκριμένα, όπως αναφερόταν
στον Κανονισμό, «σε περίπτωση διακοπής της εργασίας χωρίς ειδοποίηση ή
σε περίπτωση αποχώρησης εντός της νόμιμης προθεσμίας προμήνυσης,
συμφωνείται ποινική ρήτρα ίση με τις αποδοχές ενός μήνα, οι οποίες και
θα συμψηφίζονται με τις οφειλόμενες αμοιβές και θα αφαιρούνται από τον
καταβλητέο μισθό, ενώ η εταιρεία θα διατηρεί το δικαίωμα της αποζημίωσης
για κάθε περαιτέρω ζημιά που θα έχει τυχόν υποστεί από τη διακοπή της
εργασίας χωρίς προμήνυση»! Το συγκεκριμένο άρθρο ήταν τόσο
«κραγμένο», που απορρίφθηκε από την αρμόδια επιτροπή του υπουργείου
Απασχόλησης. Στα «απαγορευμένα» έμπαινε, επίσης, το δικαίωμα στην
απεργία και στο συνδικαλισμό, καθώς σε άρθρο του Κανονισμού προβλεπόταν
ότι «δεν επιτρέπεται καμία πολιτική ή θρησκευτική δραστηριότητα». Για κερασάκι στην τούρτα, προβλεπόταν ότι «η
διεύθυνση της εταιρείας μπορεί να επιβάλλει ατομική έρευνα και έρευνα
του ΙΧ αυτοκινήτου (ή άλλου μέσου μεταφοράς του εργαζόμενου) και των
αποσκευών του εργαζόμενου όταν βρίσκονται στις εγκαταστάσεις της
εταιρείας ή πελατών της προς το σκοπό της παροχής υπηρεσίας».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου