Oταν έχεις φιλοδοξίες μεγάλης δύναμης και
διαπιστώνεις ότι κινδυνεύεις να παρασυρθείς σε μια σύγκρουση που ορίζουν
άλλοι πρωταγωνιστές, ο μόνος δυνατός ρόλος είναι η διαμεσολάβηση. Η
σκληρή αυτή αλήθεια ισχύει σήμερα τόσο για το Βερολίνο όσο και για την
Αγκυρα. Τον ρόλο του ενδιάμεσου έπαιξε επιτυχώς ο Μουσολίνι το 1938 στην
κρίση της Τσεχοσλοβακίας και δεν μπόρεσε να επαναλάβει το 1939 στην
κρίση της Πολωνίας.
Χθες το Βερολίνο γνωστοποίησε ότι ελπίζει σε συνάντηση των ΥΠΕΞ Γαλλίας, Γερμανίας, Ουκρανίας, Ρωσίας στις αρχές της επόμενης βδομάδας. Μέρκελ και Σταϊνμάγιερ ξέρουν ότι αν καταρρεύσει η εκεχειρία Μινσκ 2, τότε η Ουκρανία θα είναι ένα μπρα ντε φερ Ουάσιγκτον - Μόσχας, με τη χώρα τους θεατή. Την Τρίτη 7/4 ο Ερντογάν καθ' οδόν προς την Τεχεράνη εξέφρασε την ανησυχία του για τον αλληλοσπαραγμό του Ισλαμικού Κόσμου. Μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών. Προφανώς ο ηγέτης, που έκανε ό,τι μπορούσε για να προβάλλει ως νέος σουλτάνος Σελίμ που σώζει τους Σουνίτες από την επέλαση των Σιιτών, βλέπει τη σύγκρουση να εξελίσσεται σήμερα σε σύγκρουση Ιράν - Σαουδικής Αραβίας και αύριο, μεθαύριο σε συμφωνία κυρίων για διανομή ζωνών επιρροής με την Τουρκία παρατηρητή.
Και στα δύο μέτωπα οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές, καθώς οι μεσολαβητές δεν είναι ουδέτεροι με τη Γερμανία να ανήκει στη Δύση και στο ΝΑΤΟ και την Τουρκία να ανήκει και να φιλοδοξεί να ηγεμονεύσει στον Σουνιτικό Κόσμο. Ετσι Βερολίνο και Αγκυρα όσο δεν θα μπορούν να παρέμβουν καταλυτικά στην πορεία των συγκρούσεων, θα δυσαρεστούν και τις δύο αντίπαλες πλευρές:
• Η μεν Ουάσιγκτον βλέπει τη γερμανική διαμεσολάβηση ως παράγοντα που βραχυκυκλώνει την οικονομική πίεση που ασκεί στη Μόσχα. Την ίδια ώρα στο Κρεμλίνο διερωτώνται αν στην καγκελαρία υπάρχει και αν ναι, μέχρι ποιου σημείου βούληση και δυνατότητα ουσιαστικής διαφοροποίησης από τη σκληρή γραμμή των ΗΠΑ ή αν πρέπει να επενδύσουν σε μία απευθείας διαπραγμάτευση με τον Λευκό Οίκο.
• Η Τεχεράνη γνωρίζει ότι η Αγκυρα είναι το πιο σημαντικό εμπόδιο στην προσπάθειά της να κυριαρχήσει στο Ιράκ και στη Συρία, ενώ το Ριάντ συγκρούεται με τους Ερντογάν - Νταβούτογλου στην Αίγυπτο και τη Λιβύη. Ετσι Ιράν και Σαουδαραβία βλέπουν την παρεμβολή του Ερντογάν να είναι υψηλότερου κόστους από μία απευθείας μεταξύ τους διαβούλευση και συμφωνία κυριών για οριοθέτηση ζωνών επιρροής στην ευρύτερη Μέση Ανατολή - Νοτιοδυτική Ασία και στην Αραβική Χερσόνησο.
kapopoulos@pegasus.gr
Πηγή :
Χθες το Βερολίνο γνωστοποίησε ότι ελπίζει σε συνάντηση των ΥΠΕΞ Γαλλίας, Γερμανίας, Ουκρανίας, Ρωσίας στις αρχές της επόμενης βδομάδας. Μέρκελ και Σταϊνμάγιερ ξέρουν ότι αν καταρρεύσει η εκεχειρία Μινσκ 2, τότε η Ουκρανία θα είναι ένα μπρα ντε φερ Ουάσιγκτον - Μόσχας, με τη χώρα τους θεατή. Την Τρίτη 7/4 ο Ερντογάν καθ' οδόν προς την Τεχεράνη εξέφρασε την ανησυχία του για τον αλληλοσπαραγμό του Ισλαμικού Κόσμου. Μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών. Προφανώς ο ηγέτης, που έκανε ό,τι μπορούσε για να προβάλλει ως νέος σουλτάνος Σελίμ που σώζει τους Σουνίτες από την επέλαση των Σιιτών, βλέπει τη σύγκρουση να εξελίσσεται σήμερα σε σύγκρουση Ιράν - Σαουδικής Αραβίας και αύριο, μεθαύριο σε συμφωνία κυρίων για διανομή ζωνών επιρροής με την Τουρκία παρατηρητή.
Και στα δύο μέτωπα οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές, καθώς οι μεσολαβητές δεν είναι ουδέτεροι με τη Γερμανία να ανήκει στη Δύση και στο ΝΑΤΟ και την Τουρκία να ανήκει και να φιλοδοξεί να ηγεμονεύσει στον Σουνιτικό Κόσμο. Ετσι Βερολίνο και Αγκυρα όσο δεν θα μπορούν να παρέμβουν καταλυτικά στην πορεία των συγκρούσεων, θα δυσαρεστούν και τις δύο αντίπαλες πλευρές:
• Η μεν Ουάσιγκτον βλέπει τη γερμανική διαμεσολάβηση ως παράγοντα που βραχυκυκλώνει την οικονομική πίεση που ασκεί στη Μόσχα. Την ίδια ώρα στο Κρεμλίνο διερωτώνται αν στην καγκελαρία υπάρχει και αν ναι, μέχρι ποιου σημείου βούληση και δυνατότητα ουσιαστικής διαφοροποίησης από τη σκληρή γραμμή των ΗΠΑ ή αν πρέπει να επενδύσουν σε μία απευθείας διαπραγμάτευση με τον Λευκό Οίκο.
• Η Τεχεράνη γνωρίζει ότι η Αγκυρα είναι το πιο σημαντικό εμπόδιο στην προσπάθειά της να κυριαρχήσει στο Ιράκ και στη Συρία, ενώ το Ριάντ συγκρούεται με τους Ερντογάν - Νταβούτογλου στην Αίγυπτο και τη Λιβύη. Ετσι Ιράν και Σαουδαραβία βλέπουν την παρεμβολή του Ερντογάν να είναι υψηλότερου κόστους από μία απευθείας μεταξύ τους διαβούλευση και συμφωνία κυριών για οριοθέτηση ζωνών επιρροής στην ευρύτερη Μέση Ανατολή - Νοτιοδυτική Ασία και στην Αραβική Χερσόνησο.
kapopoulos@pegasus.gr
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου