Ξεκινώντας ενοχοποιείς τους νησιώτες λέγοντας ότι επιβαρύνουν το κοινωνικό σύνολο» επειδή οι πετρελαϊκές μονάδες στοιχίζουν πολύ και πληρώνονται από όλη την κοινωνία μέσω των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ). Το μεγαλύτερο μέρος των ΥΚΩ αποζημιώνει τη διαφορά από το κόστος λειτουργίας των πετρελαϊκών μονάδων των νησιών. Στην τελική λες στους νησιώτες ότι όσοι δε θέλουν τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις θα έπρεπε να αναλάβουν οι ίδιοι, το κόστος των ΥΚΩ του νησιού τους![1]
Υπόσχεσαι ότι οι ΥΚΩ θα μηδενιστούν.
Περιμένοντας μέχρι το 2022, δηλαδή πολύ μετά από τη δρομολόγηση των διασυνδέσεων των νησιών, βλέπουμε τις ΥΚΩ να αυξάνονται! Ενώ δηλαδή οι ΥΚΩ θα έπρεπε να έχουν ήδη μειωθεί πάνω από 500 εκατ. ευρώ, στο τέλος του 2022 «με απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστα Σκρέκα οι χρεώσεις ΥΚΩ αναπροσαρμόστηκαν προς τα πάνω για την πλειονότητα των καταναλωτών και των επιχειρήσεων, μεταφέροντας συνολικά στους καταναλωτές μια πρόσθετη επιβάρυνση που υπολογίζεται περί τα 300 εκατ. ετησίως. Το σκεπτικό της απόφασης ήταν να δημιουργηθεί ένας αποθεματικός λογαριασμός ασφαλείας για την αντιμετώπιση μελλοντικών ενεργειακών κρίσεων. Για τα νοικοκυριά, για παράδειγμα, η χρέωση ΥΚΩ από τα 6,9 ευρώ/μεγαβατώρα αυξήθηκε από 1ης Νοεμβρίου στα 17 ευρώ/μεγαβατώρα.».[2]
Υπόσχεσαι ότι οι πετρελαϊκές μονάδες, μετά από την ολοκλήρωση των διασυνδέσεων, θα κλείσουν.
Ολοκληρώνοντας όμως, τις διασυνδέσεις ανακοινώνεις ότι «Θα χρειαστούν και συμβατικές μονάδες σε Κρήτη και Κυκλάδες ακόμη και μετά την ηλέκτριση των καλωδίων».[3] Στις Κυκλάδες οι εφεδρείες θα είναι της τάξης των 100 MW, τα 50 MW στην Πάρο και τα άλλα 50 MW στη Σαντορίνη. Στην Κρήτη «Σε ό,τι αφορά τις μονάδες που θα παραμείνουν σε «stand by» λειτουργία, ώστε σε περίπτωση τυχόν βλάβης σε κάποιο καλώδιο να συνεχίζεται απρόσκοπτα η τροφοδοσία της Κρήτης, έχει προταθεί να διατηρηθεί παραγωγή 400 MW (το κατ’ ελάχιστο όριο είναι τα 200 ΜW), μεταξύ των οποίων πιθανώς τα Λινοπεράματα, ένας από τους βασικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ στο νησί.».[4] Να σημειωθεί ότι το κατ’ ελάχιστο όριο των 200 ΜW προβλέπεται να καλυφθεί από τον σταθμό στον Αθερινόλακκο. Να σημειωθεί επίσης, ότι σημαία επί σειρά ετών του Δήμου Μαλεβιζίου που αποτέλεσε και το βασικό του επιχείρημα για να υποδεχθεί το σημείο διασύνδεσης στο έδαφός του, ήταν ακριβώς, η απομάκρυνση του ηλεκτρικού σταθμού στα Λινοπεράματα.
Αποκρύπτεις επιμελώς ότι οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις είναι διπλής ροής ρεύματος, δηλαδή για εισαγωγή και για εξαγωγή ρεύματος στα νησιά.
Όταν τελικά γίνεται γνωστό ότι οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις είναι διπλής ροής ρεύματος λες: «Το νησί των 4,5 εκατομμυρίων τουριστών δεν συνδέεται με το εθνικό δίκτυο μόνο για να τραβάει ρεύμα, αλλά και για να στέλνει. Όταν η ζήτηση στο νησί θα είναι χαμηλή, η πλεονάζουσα πράσινη ενέργεια θα πωλείται στην ηπειρωτική Ελλάδα. Και όταν το καλοκαίρι αυξάνονται οι ανάγκες της Κρήτης, θα τις καλύπτει μέσω του ηπειρωτικού συστήματος.».[5] Μόνο που τα πράγματα δεν είναι έτσι: η λειτουργία της εισαγωγής και εξαγωγής ενέργειας στην Κρήτη θα είναι καθημερινή. Το ρόλο των πετρελαϊκών μονάδων αναλαμβάνουν οι μονάδες φυσικού αερίου της ηπειρωτικής χώρας για να συμβάλλουν στη δημιουργία του μείγματος για σταθερή ηλεκτροδότηση που απαιτείται για να αντισταθμιστεί η διαλείπουσα λειτουργία των αιολικών και φωτοβολταϊκών σταθμών. Όμως ο Αντιπεριφερειάρχης Κρήτης Ν. Ξυλούρης επιμένει: «…Τόνισε πως αλλάζει ο ενεργειακός χάρτης της Κρήτης και το έργο παρέχει ενεργειακή ασφάλεια και αυτάρκεια, η Κρήτη θα είναι το παράδειγμα ενός νησιού ελεύθερου από ορυκτά καύσιμα.».[6] Τι να έλεγε άλλωστε; Ότι «πράσινα νησιά» είναι εκείνα που στέλνουν τους ρύπους της ηλεκτροπαραγωγής «αλλού» σε ένα παιχνίδι NIMBY (Not Ιn Μy Βack Υard), δηλαδή «όχι στην πίσω αυλή μου», όπως αυτό παίζεται από την εξουσία και τα λόμπι; Και πως θα υποστηριχθεί το «επιχείρημα» ότι αυτοί που δε θέλουν τη διασύνδεση θέλουν τις μονάδες πετρελαίου!
Κρατάς στο σκοτάδι ότι οι διασυνδέσεις θα μετατρέψουν τα νησιά σε βιομηχανικές περιοχές παραγωγής ενέργειας με νέες μονάδες, νέα δίκτυα, νέους δρόμους και τεράστιες καταλήψεις γης σε βάρος των παραγωγικών δραστηριοτήτων, του περιβάλλοντος και των τοπίων. Όταν οι διασυνδέσεις σε Κυκλάδες και Κρήτη ολοκληρώνονται και οι διασυνδέσεις σε Δωδεκάνησα και Β. Αιγαίο δρομολογούνται, το μόνο που μένει είναι να απαντηθεί το πως θα μοιραστεί ο ηλεκτρικός χώρος.
Έτσι για την Κρήτη, που σήμερα διαθέτει μονάδες ΑΠΕ ισχύος περίπου 300 MW, μετά την ολοκλήρωση της Φάσης ΙΙ της διασύνδεσης της Κρήτης με την Αττική, θα διατεθεί περιθώριο ισχύος έργων ΑΠΕ σύμφωνα με την 88/2023 απόφαση ΡΑΕ μέχρι του ανώτατου ορίου των 2500 MW. Επιπλέον, το περιθώριο ισχύος έργων ΑΠΕ έως τα 2150 MW θα επιμεριστεί κατά ποσοστό 50% (1075 MW) στις δύο εταιρείας που είχαν λάβει άδειες παραγωγής το 2010-2011 με την προϋπόθεση να υλοποιήσουν οι ίδιες το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης, προϋπόθεση που ανακλήθηκε νομοθετικά στην πορεία. Το υπόλοιπο 50% των 2150 MW και έως τα 2500 MW θα διατεθεί στα λοιπά έργα ΑΠΕ.[7]
Αφήνεις έξω από τη συζήτηση τα οικόπεδα των εξορύξεων που βρίσκονται «μακριά στη θάλασσα».
Τα οικόπεδα των εξορύξεων υδρογονανθράκων δεν ανήκουν στην «πράσινη» αλλά στη «γαλάζια» ανάπτυξη! Που κι αυτή πασχίζει να βαφτεί πράσινη, όχι μόνο λόγω «πρασινίσματος» της λειτουργίας στις πλατφόρμες αλλά και λόγω «πρασινίσματος» του φυσικού αερίου.
Προβάλλεις ότι το πρώτο στάδιο των ηλεκτρικών υποδομών υψηλής τάσης για τη σύνδεση της Κρήτης και της περιφέρειας Αττικής θα χρηματοδοτηθεί με 250 εκατ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ).[8]
Για το ποιος θα πληρώσει όλα τα υπόλοιπα δε λες τίποτα. Είναι όμως δεδομένο ότι τα κόστη θα «κοινωνικοποιηθούν», δηλαδή θα τα πληρώσει η κοινωνία αφού όλα αυτά είναι «για το καλό της», «για το καλό του περιβάλλοντος» και βέβαια υπηρετούν «ύψιστο δημόσιο συμφέρον»!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου