Ο διαβόητος Αλεξ Ρόντος – Βίος και πολιτεία

Ποιος είναι όμως τελικά αυτός ο άνθρωπος που του άρεσε να ακούει ότι “έριξε τον Μιλόσεβιτς”

 Μιλώντας στο Έθνος ανέφερε χαρακτηριστικά ότι δεν του ζητήθηκε από τις Αρχές να καταθέσει για την υπόθεση και επανέλαβε ότι στη διάρκεια της θητείας του στην Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) ακολούθησε πιστά τη διαδικασία που προβλεπόταν από ένα θεσμικό πλαίσιο που, όπως είπε, ήταν προβληματικό και ελλιπές.
“Επανειλημμένα είχα θέση το θέμα αλλαγής του θεσμικού πλαισίου και υιοθέτησης της εμπειρίας άλλων χωρών για την ύπαρξη αποτελεσματικού ανεξάρτητου μηχανισμού ελέγχου της υλοποίησης του έργου των ΜΚΟ, χωρίς όμως να βρει ανταπόκριση”, πρόσθεσε ο κ. Ρόντος ο οποίος τη Δευτέρα βρισκόταν στις Βρυξέλλες.
Για το Who is Who του “γκρίζου διπλωμάτη”, έγραψαν τα Νέα. “Κανέναν άλλον από το περιβάλλον του αναπληρωτή του Γ. Παπανδρέου δεν αντιπαθούσε ο Θόδωρος Πάγκαλος όσο ήταν υπουργός Εξωτερικών – και αυτόν εννοούσε όταν μίλησε για τους «τύπους που περιφέρονται στους διαδρόμους και μιλούν αγγλικά με αμερικανική προφορά”, αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ.
Κάποτε ακούστηκε σε μια επιτροπή του ΠαΣοΚ το όνομά του για το ψηφοδέλτιο του Νομού Λακωνίας – από όπου κατάγεται – και κάποιος είπε: «Μα αυτός δεν ξέρει ούτε 500 λέξεις ελληνικά». Για ορισμένους ήταν «ο άνθρωπος των Αμερικανών που τρύπωσε στο υπουργείο».
Όπως δημοσιεύουν σήμερα “Τα Νέα“, οι καλύτερα ενημερωμένοι τον συνέδεαν με τους Βρετανούς. Για άλλους ήταν απλώς «ένας μισθοφόρος που προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όποιον τις χρειαστεί».
Η Οδύσσεια
Σε κάθε περίπτωση αν η λέξη «μυστηριώδης» ταιριάζει σε κάποιον απολύτως, αυτός είναι ο Αλεξ Ρόντος. Ή Alexander Rodos, όπως τον ξέρουν στις Βρυξέλλες από τον Ιανουαρίου του 2012 όταν προσελήφθη από τις υπηρεσίες της -βρετανίδας – «υπουργού» Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης βαρόνης Αστον ως «ειδικός εκπρόσωπος» της Ενωσης για το Κέρας της Αφρικής.
Ποιος είναι όμως τελικά αυτός ο άνθρωπος που του άρεσε να ακούει ότι «έριξε τον Μιλόσεβιτς» και κινείται εδώ και χρόνια σαν φάντασμα στα παρασκήνια της ελληνικής (παρα)διπλωματίας και ενώ βρίσκεται συχνά στο προσκήνιο, ποτέ κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται;
Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για έναν ευφυή και μορφωμένο και ικανό άνθρωπο, χαμηλών τόνων και με καλούς τρόπους. Γεννήθηκε στην Τανζανία πριν από 60 χρόνια, μεγάλωσε στην Κένυα από όπου έφυγε για σπουδές στην Οξφόρδη για να επιστρέψει στην Αφρική.
Στη δεκαετία του 1980 κινείται μεταξύ Αιθιοπίας, Λιβάνου, Αιγύπτου και Μαρόκου με διάφορες ιδιότητες: ανταποκριτής της εφημερίδας «West Africa», εκπρόσωπος μη κυβερνητικών οργανώσεων και για ένα διάστημα σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ιδιότητα υπό την όποια όπως λέγεται γνωρίστηκε με τον Τζορτζ Σόρος.
Με τον Ιάκωβο
Το 1992 ο τότε ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου Αμερικής Ιάκωβος του ανέθεσε να δημιουργήσει τη ΜΚΟ Ιnternational Οrthodox Christian Charity. Ετσι συνδέθηκε με την ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ και έγινε τακτικός συνομιλητής του ελληνικού λόμπι. Μέσω του τότε προέδρου του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού Αντριου Αθενς γνώρισε τον Γ. Παπανδρέου ως αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών και έκτοτε δεν έφυγε ποτέ από δίπλα του.
Όταν το 1999 η υπόθεση Οτζαλάν στραπατσάρισε τον Θ. Πάγκαλο και πήρε τη θέση του ο Γ. Παπανδρέου, ο Αλεξ Ρόντος έγινε παντοδύναμος σύμβουλος, χρίστηκε επικεφαλής της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) – ιδιότητα που τον στέλνει τώρα στον ανακριτή – και πρέσβης εκ προσωπικοτήτων.
Το ενδιαφέρον του από την Αφρική μετακινείται πλέον στα Βαλκάνια και τη Μέση ανατολή. Η ΥΔΑΣ έγινε αυτόνομη μονάδα στο υπουργείο Εξωτερικών, αναφερόταν μόνο στον υπουργό και διέθετε επαρκή κονδύλια για διάφορες δράσεις, όχι πάντα γνωστές στον υπηρεσιακό μηχανισμό του υπουργείου.
Για πολλούς είχε και προνομιακή πρόσβαση στα μυστικά κονδύλια. Και σε κάθε περίπτωση συμπεριφερόταν ως «αφεντικό του μαγαζιού» και γύρω του σχημάτισε έναν μικρό κύκλο δημοσιογράφων. Κάποια στιγμή πήγε μια απόφαση στον υφυπουργό Γιάννη Ζαφειρόπουλο για να την υπογράψει ως αρμόδιος και αυτός την έσκισε μπροστά του. Την επομένη έφυγε από το υπουργείο: ο Ζαφειρόπουλος, όχι ο Ρόντος.
Τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία αποτελούν πεδίο στο οποίο ο Ρόντος έδρασε χωρίς να είναι επακριβώς καθορισμένος ο ρόλος του και σε πολλούς θύμιζε τον τρόπο που κινήθηκε στα Βαλκάνια για λογαριασμό του Κ. Μητσοτάκη ο στρατηγός Γρυλλάκης. Για ένα διάστημα εγκαταστάθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο του Βελιγραδίου και από εκεί καθοδηγούσε ένα δίκτυο τοπικών πολιτικών παραγόντων εναντίον του Μιλόσεβιτς, παρ’ ότι η επίσημη πολιτική της Αθήνας απέναντι στον σέρβο ηγέτη δεν είχε ακόμη αλλάξει.
Το ίδιο θα κάνει και στην Πρίστινα ενώ αργότερα ο ίδιος, άγνωστο με τίνος υπόδειξη, διοργάνωσε στο Καβούρι συνάντηση σέρβων αντιπάλων του Μιλόσεβιτς – με τον Καραγεόργεβιτς τον οποίο προσφωνούσε «μεγαλειότατο». Και όταν αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την επίσημη ιδιότητά του στο υπουργείο Εξωτερικών λόγω της κατακραυγής για τη δράση του, εγκαταστάθηκε σε διπλανό κτίριο και ανέπτυσσε τις ίδιες δραστηριότητες για λογαριασμό του υπουργείου!
Όταν εντοπίζεται η παρασκηνιακή δράση του στο Σκοπιανό, πολλοί θα ρωτούν διαρκώς με τι είδους διαβατήριο κινείται στα Βαλκάνια και υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών θα διαμαρτυρηθούν γιατί πραγματοποιεί επαφές για λογαριασμό του υπουργείου χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν.
Ο ίδιος λέει στους λίγους συνομιλητές του ότι «προσφέρει στην πατρίδα του ως Έλληνας της Διασποράς, με τις ικανότητες, τις γνώσεις ή τις γνωριμίες του». Τον Σεπτέμβριο του 2010 ήταν κοινό μυστικό στο υπουργείο Εξωτερικών η δυσφορία του υπουργού Δημήτρη Δρούτσα για τις – ερήμην του – δραστηριότητες του Ρόντου στα Σκόπια. Οταν βρίσκει την ευκαιρία από μια ερώτηση που δέχθηκε στη Νέα Υόρκη τον «έδωσε», επιβεβαιώνοντας την εμπλοκή του, χωρίς να έχει αρμοδιότητα.
«Ο κ. Ρόντος είναι πολύ καλός γνώστης της περιοχής των Βαλκανίων. Υπήρξε και στο παρελθόν συνεργάτης στο υπουργείο Εξωτερικών», αλλά, όπως συμπλήρωσε: «δεν έχει καμία θεσμική θέση».
“Εδώ γύρω”
Το τέλος της παρουσίας του Γ. Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών το 2004 δεν έβαλε τέλος και στις δραστηριότητες του Ρόντου στη περιοχή. «Κάπου εδώ γύρω βρίσκεται» έπαιρναν την απάντηση όσοι τον έβλεπαν να εμφανίζεται στο γραφείο του προέδρου του ΠαΣοΚ. Με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Γ. Παπανδρέου του 2009 οι εμφανίσεις του πύκνωσαν, αλλά τόσο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όσο και ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών διαβεβαίωναν ότι δεν υπηρετεί στο υπουργείο Εξωτερικών ούτε του έχει χορηγηθεί διπλωματικό διαβατήριο. Ωστόσο συνέχιζε να συναντά ξένους επισήμους.
Το τέλος της εποχής Παπανδρέου έδειξε να σημαίνει και το τέλος του Αλεξ Ρόντου. Αλλά ξαφνικά εμφανίζεται στην, υπό βρετανική ευθύνη, Ειδική Υπηρεσία Εξωτερικών Σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ύστερα από τις αποστολές στο Κέρας της Αφρικής, στις αρχές του 2014 βρέθηκε στο Σουδάν που σπαράσσεται από εμφύλιο. Θα είχε ξεχαστεί αν δεν ερχόταν ξανά στο προσκήνιο λόγω της πολιτείας του στον χώρο που θεωρείται σπεσιαλίστας: την ανθρωπιστική βοήθεια και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Πηγή: Τα Νέα, news247 το είδαμε στο e-parembasis.blogspot.gr