Ολα για τη σεζόν!

Εν μέσω ποδοσφαιρικής ραστώνης, διαβάζεις διθυραμβικές δηλώσεις για τις μεγάλες επιτυχίες της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας, του τουρισμού.

 Διαβάζεις για την υποδειγματική επιχειρηματική συμπεριφορά των υπεύθυνων του χώρου, παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας που υπολειτουργούν, για το νέο ρεκόρ των αφίξεων και τα κέρδη που αναμένονται υπεραυξημένα. 

 Ακούς τις υπερφίαλες δηλώσεις, βλέπεις τα ξεχειλωμένα τηλεοπτικά χαμόγελα και σκέφτεσαι την «επιτυχία» των μεγαλύτερων ή μικρότερων ξενοδοχειακών μονάδων ανά την Ελλάδα που… πληρώνουν τον βασικό για δεκάωρη ή δωδεκάωρη καθημερινή ακάθιστη εργασία, χωρίς ρεπό, που αφήνουν συχνότατα απλήρωτους τους πιο «ταπεινούς» τους σκλάβους, που βιτσίζουν με το μαστίγιο της απόλυσης τα κουρασμένα άλογα κούρσας μπροστά σε μια ακόμα υπερπροσπάθεια, που βγάζουν ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς με πάμφθηνους 

Βαλκάνιους νέους υποχρεωμένους να κάνουν σχεδόν τσάμπα την πρακτική τους άσκηση, που στεγάζουν το προσωπικό τους σε παραπήγματα ή ηλιακούς φούρνους -λέγονται και κοντέινερ-, και το ταΐζουν με τα απομεινάρια μιας μαζικής κουζίνας που προορίζει τα «εδέσματά» της για τα «κοτόπουλα προς πάχυνση» του all inclusive. 

 Και σκέφτεσαι την κοπελίτσα που έσβησε πέρσι στη Ζάκυνθο στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί και να βγάλει τη σεζόν, για να διευκολύνει τον επόμενο χειμώνα της κερδίζοντας τα έξι μηνιάτικα συν το έβδομο, το αποκαλούμενο και επίδομα ξενοδοχείου. Σκέφτεσαι και όλα εκείνα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, που επιστρέφουν με λυχνίες καμένες από τις ανθρωποφάγες σεζόν της επιχειρηματικής «επιτυχίας», εγκλωβισμένα να επιστρέφουν μετά από λίγους μήνες στην τουριστική εξορία τους μετρώντας σαν φαντάροι τις μέρες μέχρι τη λήξη, αφού δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για δουλειά. 

 Σκέφτεσαι ότι καμιά βαριά βιομηχανία δεν ευδοκιμεί χωρίς να αλέθει ως καύσιμη ύλη τους ανθρώπους της κι ότι προφανέστατα η επιτυχία δεν έγκειται κυρίως, όπως ισχυρίζονται οι ψευδόμενοι της αγοραίας πολιτικής, ούτε στις καλοφτιαγμένες διαφημιστικές εκστρατείες ούτε στις πιο επιτήδειες συγκριτικά με προηγούμενα χρόνια κινήσεις των τουριστικών πρακτόρων ή του υπουργείου τουρισμού.

 Οφείλεται στην οικονομική και πολιτική καθίζηση της χώρας που ξεπουλάει όσο όσο τα υπάρχοντά της και πρώτα απ’ όλα τους ανθρώπους της. 

Γιατί τα φτηνά πακέτα, οι αυξήσεις των αφίξεων και οι εκτινάξεις των κερδών προκύπτουν πρωτίστως από το πλιάτσικο αποικιακού τύπου στην τουριστική αγορά εργασίας. Η επιχειρηματική επιτυχία της βιτρίνας κρύβει τα καταναγκαστικά έργα στο πίσω μέρος του «μαγαζιού», εκεί που νέοι άνθρωποι χωρίς πρόσωπο σκύβουν το κεφάλι και σφίγγουν τα δόντια να αντέξουν ακόμα μία σεζόν, χωρίς να μπορούν να κάνουν ένα μπάνιο στη θάλασσα της πατρίδας τους. Ενα πραγματικό παράδειγμα προς μίμηση!

 * συγγραφέας 

Πηγή : http://www.efsyn.gr