Από το «Βήμα της Κυριακής» 29/09/2013, που δίνει συνέχεια σε αυτόν το διάλογο, αλιεύουμε το παρακάτω σχόλιο από τη στήλη του ΒΗΜΑτοδότη:
«Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης τελευταίως υπερηφανεύεται για ένα και μόνο πράγμα. Ότι είναι ο πιο μνημονιακός βουλευτής και εν συνεχεία υπουργός που υπάρχει σήμερα στο Κοινοβούλιο. Πιο μνημονιακός ακόμη και από την ηγεσία της ΝΔ. Αυτή την ιδιότητά του την αποκάλυψε και στον κ. Μορς της τρόικας, ο οποίος τον κοίταζε παραξενεμένος: «Είμαι ο πιο μνημονιακός γιατί εγώ ψήφισα και τα τρία μνημόνια» του είπε. Ο κ. Μορς και η παρέα του πρώτη φορά συναντούσαν υπουργό τόσο ένθερμο προς την τρόικα, αλλά ο κ. Γεωργιάδης συνέχισε ακάθεκτος:«Μη μας πιέζετε για νέα μέτρα. Δεν θα τα ψηφίσω, παρ’ ότι είμαι φανατικός μνημονιακός. Και αν δεν τα ψηφίσω εγώ, δεν πρόκειται να τα ψηφίσει κανένας. Συνεπώς θα πέσει η κυβέρνηση. Και αν πέσει αυτή η κυβέρνηση, ποιοι νομίζετε ότι θα έρθουν, κύριε Μορς; Οι Κόκκινοι, και δεν πρόκειται να πάρετε μ’ αυτούς πίσω τα λεφτά σας». Και το μόνο που ψέλλισε ο έκπληκτος τροϊκανός ήταν: «Καταλαβαίνω, σας καταλαβαίνω πλήρως…» Τόσο ραγιάς!
Ας μη φοβάται ο Άδωνις Γεωργιάδης. Δεν θα βρεθεί στη δύσκολη θέση να καταψηφίσει, γιατί τη μέθοδο, που θα περάσουν τα μέτρα, η κυβέρνηση την έχει βρει ήδη και με πρόταση της ίδιας της τρόικας. Θα είναι «κρυφά», όπως συνηθίζεται να λέγεται, π.χ. οι φόροι. Δεν θα θεωρηθούν, δηλαδή, ως μέτρα που τα υπαγορεύει η τρόικα.
Για όσα θα είναι «φανερά», όπως η αλλαγή της νομοθεσίας για τις προϋποθέσεις κήρυξης μιας απεργίας, δεν έχει κανένα λόγο να τα καταψηφίσει, γιατί είναι μέσα στα «πιστεύω» του. Και σε αυτά τα πιστεύω του είναι τόσο φανατικός όσο φανατικός μνημονιακός βουλευτής και υπουργός είναι τώρα.
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι ο ραγιαδασμός του Άδωνι Γεωργιάδη. Το πρόβλημα είναι η πολιτική και οικονομική εξάρτηση της χώρας μας, που έχει ενταθεί με την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ, ακραία έκφραση της οποίας είναι ο ραγιαδασμός του Άδωνι Γεωργιάδη στο επίπεδο της κυβέρνησης.
Δεν πρόκειται, δηλαδή, για απλές «εξαρτήσεις». Είναι μια συγκεκριμένη σχέση μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των μικρότερων χωρών, που υπαγορεύει συγκεκριμένα καθήκοντα στο επαναστατικό κίνημα.
Αυτό που απομένει να δούμε είναι πότε θα γίνουν όλα αυτά κατανοητά στην ηγεσία του Κόμματος. Μερικά δε χαρακτηριστικά της εξάρτησης είναι τόσο ορατά και οξυμένα που «βγάζουν μάτι». Δεν χρειάζεται πρώτα να «βγάλουμε τα μάτια μας» και μετά να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται!
Άλλωστε το επιχείρημα ότι η αναγνώριση του καθεστώτος της εξάρτησης μπορεί να οδηγήσει σε μια συμμαχία με την αστική τάξη ή με τμήματά της παρά έχει γελοιοποιηθεί για να εξακολουθούμε να το παίρνουμε στα σοβαρά. Πρώτα – πρώτα, γιατί στην υποθετική περίπτωση που θα ήθελε κάτι τέτοιο το ΚΚΕ δεν το θέλει η αστική τάξη και τα κόμματά της.
Ποιος ισχυρίζεται ότι η αστική τάξη της χώρας μας επιθυμεί να αλλάξει τη σχέση της με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις; Κανείς. Στο πρόσφατο ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά στις ΗΠΑ εξηγήθηκε «λεπτομερειακώς» το σύνολο των διευκολύνσεων που παρέχει η χώρα μας στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της πολιτικής που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και ειδικά για τη Συρία. Ενισχύθηκε ο άξονας ΗΠΑ – Ελλάδας και Ισραήλ.
Αντίτιμο αυτής της πολιτικής, που προβάλλεται στο πλαίσιο της σταθερότητας που παρουσιάζει η χώρα μας, θα είναι οι οικονομικές επενδύσεις από την πλευρά των αμερικάνων επενδυτών στη χώρα μας. Αν πραγματοποιηθούν και αυτές…
Όλα αυτά δεν σημαίνουν τίποτα για την πραγματική θέση της χώρας μας στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα επί τέλους;
Νέα Σπορά
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου