Παραθέτουμε την επιστολή:
«Προς
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣΥπόψη Αναπληρωτή Υπουργού κου Σταύρου Καλαφάτη
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Υπόψη Υπουργού κου Ιωάννη Στουρνάρα
3. ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣΥπόψη Γενικού Γραμματέα κου Παναγιώτη Μπαλτάκου
Κοινοποίηση:1. Βουλευτή Κυκλάδων κο Βρούτση Ιωάννη
2. Βουλευτή Κυκλάδων κο Συρμαλένιο Νικόλαο
3. Βουλευτή Κυκλάδων κο Ρήγα Παναγιώτη
4. Συμβολαιογράφοι, Πολιτικοί Μηχανικοί, Δικηγόροι της νήσου Τήνου
5. Περιφερειακή Ένωση Δήμων Νοτίου Αιγαίου6. Δήμοι Κυκλάδων
ΘΕΜΑ : Σχέδιο νόμου «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης». Αξιότιμοι Κύριοι,
Εφιστώ την προσοχή σας, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το θέμα έχει τεθεί και από την ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου, διότι αγωνιώ πραγματικά για την έκβασή του και για τις συνέπειες ενός καταφανούς λάθους: Συγκεκριμένα με το Σχέδιο Νόμου “Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης” του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, επέρχεται σοβαρή τροποποίηση στο άρθρο 62 του Ν.998/1979.
Ενώ το άρθρο αυτό ανέφερε ρητά ότι το βάρος απόδειξης δεν βαρύνει τον ιδιώτη – προβάλλοντα ιδιοκτησιακό δικαίωμα σε συγκεκριμένες περιφέρειες μεταξύ των οποίων και στον νομό Κυκλάδων (με άλλα λόγια δεν ετύγχανε εφαρμογής η πλασματική νομή του Ελληνικού Δημοσίου), για άγνωστο και ακατανόητο λόγο και ενώ διατηρείται η εξαίρεση για τις περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νομών Λέσβου, Σάμου και Χίου και των νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων, παραλείπονται οι περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Κυκλάδων (Σύρου και Νάξου) και προστίθενται οι περιφέρειες των διοικητικών ορίων των Καλλικρατικών Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης (που δεν υπήρχαν στο κείμενο του 1979).
Με τον τρόπο αυτό επέρχεται ανατροπή των όσων ίσχυαν επί πολλά χρόνια, από το 1979 βάσει του άνω νόμου, ο οποίος νόμος όμως ήλθε να υιοθετήσει τα ασφαλή πορίσματα της νομολογίας των Πολιτικών Δικαστηρίων της χώρας και ειδικά της περιφέρειας των Κυκλάδων (Άρειος Πάγος και Εφετείο Αιγαίου).
Η εξαίρεση αυτή δεν αποτελεί ούτε «χάρη» του κράτους προς την περιφέρεια των Κυκλάδων ούτε χωρίς έρεισμα ανατροπή του κανόνα, όπως ισχύει στην υπόλοιπη επικράτεια.
Θυμίζω (επιτρέψτε μου νομικής υφής παρένθεση) ότι τα νησιά μας υπήχθησαν υπό την Οθωμανική κυριαρχία με βάση συνθήκες μεταξύ των Γενουατών ή Ενετών κατά περίπτωση κατακτητών τους (αφενός) και του Σουλτάνου (αφετέρου) και έτσι δεν περιήλθαν στον Σουλτάνο κατά κυριότητα αλλά αποτέλεσαν ιδιωτικές ιδιοκτησίες και κατά τον Ιερό Μουσουλμανικό νόμο.
Άρα τα ακίνητα της Τήνου (για λογαριασμό της οποίας μιλώ) και που κατά την επανάσταση (1821) δεν εξουσιάζονταν φυσικά από τον Σουλτάνο ούτε από Οθωμανούς ιδιώτες (που δεν υπήρχαν καν στην Τήνο) δεν περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου και την Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, πράγμα ως προς το οποίο εισάγεται εξαίρεση μόνο για δάση, αιγιαλούς, κοινόχρηστα, βοσκές και αδέσποτες εκτάσεις. Όμως είναι σαφές ότι αυτό αφορά εκτάσεις που κατά την διαδοχή από το Τουρκικό στο Ελληνικό κράτος δεν εξουσιάζονταν από ιδιώτες. Στο νησί μας, που αδιάψευστη μαρτυρία ιδιωτικής εξουσίασης είναι οι ξερολιθιές από αιώνων και συμβολαιογραφικοί τίτλοι από τα μέσα του 19ου αιώνα, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για αδέσποτα ή κοινόχρηστα ούτε μπορεί να πιστέψει κανείς ότι το Δημόσιο ή οι Γενουάτες ή οι Ενετοί ή οι Οθωμανοί ή οι Ρώσοι (ως προς το νησί μας), κατασκεύασαν τις συγκεκριμένες ξερολιθιές (μήκους ανυπολόγιστου) για να οριοθετήσουν αδέσποτα ή κοινόχρηστα!
Και αν για την συγκεκριμένη μεταβολή ως προς τις Κυκλάδες, επιχειρείται να «αξιοποιηθεί» απόφαση του Αρείου Πάγου, ως προς την «Καλδέρα» της Σαντορίνης, πρόκειται για μέγα λάθος διότι η εκεί υπόθεση αφορά γκρεμούς («γκρεμνά») και «άγριους και χέρσους τόπους», που εύλογα κρίνεται ότι επειδή κατά την μετάβαση στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος (1830), τα άνω ακίνητα (γκρεμοί, άγριοι χέρσοι τόποι) δεν ήσαν ακίνητα δεκτικά ιδιωτικής εξουσίασης, εκ του λόγου αυτού δεν αποτέλεσαν «ιδιωτικές γαίες καθαράς ιδιοκτησίας», αντίθετα παρέμειναν τμήματα του Οθωμανικού Κράτους υπό την απόλυτη εξουσία αυτού και άρα περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις των πρωτοκόλλων 3-22/1-2-1830 «Περί Ανεξαρτησίας της Ελλάδος», με τα ερμηνευτικά του εν λόγω πρωτοκόλλου κείμενα των τριών προστάτιδων δυνάμεων από 4/16-6-1830 και 19/6-1/7/1830, με την από 13-7-1832 Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης και με τα άρθρα 16, 18 και 21 του ΝΔ 21-6/10-7-1837.
Καμία σχέση λοιπόν με τις ιδιωτικές ιδιοκτησίες που φέρουν κατά την μορφολογία τους, τα χαρακτηριστικά του χορτολίβαδου. Και θυμίζω ακόμη ότι για τα συγκεκριμένα ακίνητα, που αποτελούν μεγάλο ποσοστό της έκτασης της Τήνου συνολικά, οι πολίτες διαθέτουν τίτλους κτήσεως από πολλές δεκαετίες και σε πολλές περιπτώσεις από το 1850 ή και νωρίτερα.
Καταβάλλουν τους φόρους τους και κυρίως απολαμβάνουν την διαβεβαίωση του επίσημου κράτους ότι επί χορτολιβαδικής έκτασης εκδίδεται κανονικά οικοδομική άδεια. Το να εμφανίζεται αίφνης ως εν αμφιβόλω η ιδιοκτησία τους, διαψεύδει πλήρως την σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του πολίτη και της συντεταγμένης πολιτείας.
Τέλος, αν η διάταξη μείνει ως έχει, επενδύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στο νησί μας αποκτούν ένα πρόβλημα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να υποψιαστούν στον χρόνο που έγιναν. Με τέτοιες πρακτικές αποκρούομε κάθε μελλοντική επένδυση και γινόμαστε αναξιόπιστοι ανά τον κόσμο, τώρα ακριβώς που πρέπει να δείξουμε ένα πρόσωπο ευθύνης και αξιοπιστίας.Θέλω να πιστεύω ότι πρόκειται για λάθος που θα διορθωθεί αφού καμία διαφοροποίηση των άλλων περιφερειών από αυτή των Κυκλάδων δεν δικαιολογείται. Και πάντως, όλοι οι ενδιαφερόμενοι και όλοι οι εμπλεκόμενοι επαγγελματικοί κλάδοι του νησιού μας, οφείλουν να ασχοληθούν με το θέμα για να αποτραπεί μια προκλητική αδικία με απίστευτες συνέπειες για το μέλλον.
Ο Δήμαρχος ΤήνουΠαναγιώτης Κροντηράς»
Πηγή : http://www.info-cyclades.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου