Το παγωμένο βλέμμα της Μέδουσας

Το παγωμένο βλέμμα της Μέδουσας στον ορίζοντα της Αττικής. Φωτογραφία με φίλτρο από την γέφυρα του SuperFerry (φωτ. Εν Άνδρω).

Του Διαμαντή Μπασαντή

Φύγαμε από Άνδρο στις 14:30. Μετά την πρωινή συννεφιά άπλωνε παντού το καλοκαίρι. Ο βοριάς στον Κάβο Ντόρο κούνησε λίγο το καλοτάξιδο πλοίο. Μετά θάλασσα και ουρανός ήταν σε καλοκαιρινό μοτίβο. Περνώντας τους Πεταλιούς και μπαίνοντας στο στενό της Εύβοιας είδαμε μακριά την πρώτη εικόνα της Μέδουσας, της καλοκαιρινής καταιγίδας, που σάρωσε την Ελλάδα, αλλά ξέχασε την Άνδρο.

Η Μέδουσα πάνω από την Ραφήνα και τα βουνά τς Αττικής (φωτ. Εν Άνδρω). 

Πελώρια βαριά σύννεφα πάνω από τα βουνά της Αττικής. Η Ραφήνα δεν φαινόταν. Τα χρώματα γκρίζα, με αντανακλάσεις προς το μπλε όπου το φως του ήλιου έσπαγε την χειμωνιά. Και τα σχήματα στον ουρανό μεγάλα και εξπρεσιονιστικά. Αν μη τι άλλο η Μέδουσα, που ήταν μπροστά μας, έδειχνε εντυπωσιακή. Πήρα την φωτογραφική μηχανή και βγήκα μπροστά από την γέφυρα τραβώντας φωτογραφίες.

Το Paros Jet τράβαγε από το σκοτάδι προς το φως.

Το Andros είχε ήδη μπει στην σκοτεινιά και την καταιγίδα (φωτ. Εν Άνδρω). 

Το τοπίο μπροστά σκοτεινό και θαμπό. Σε όλες τις αποχρώσεις του γκρίζου. Παγωμένο. Χειμωνιάτικό. Πίσω μας όμως ήταν καλοκαιράκι!!! Το ParosJet πίσω μας ταξίδευε νοτιοανατολικά προς το φως και το καλοκαίρι. Το Andros μπροστά μας πηγαίνοντας για Ραφήνα ήδη είχε μπει στην καταιγίδα. Κι εμείς με το SuperFerry κινιόμαστε ανάμεσα τους. Αφήναμε πίσω το φως, τον ήλιο και το  καλοκαίρι και πηγαίναμε γραμμή για το γκρίζο, την βροχή και τον χειμώνα.

Τα όρια καλοκαιριού και χειμώνα, φωτός και σκοταδιού, καταιγίδας και καλοκαιρίας (φωτ. Εν Άνδρω).

Παιχνίδια του φωτός και του καιρού. Παιχνίδια της φύσης στον ανοιχτό ορίζοντα της θάλασσας. Παιχνίδια της Μέδουσας πάνω από το στενό της Εύβοιας. Παιχνίδια της πραγματικότητας που άγγιζαν την φαντασία.

 

Η καταιγίδα πέρασε την Ραφήνα (φωτ. Εν Άνδρω).

Μετά από λίγο το πλοίο μπήκε ανεπαίσθητα στην καταιγίδα. Άρχισε βροχή. Όμως ο καιρός μας πήρε ξώφαλτσα καθώς η καταιγίδα τράβαγε από το νοτιά προς το βοριά κι όσο πλησιάζαμε στη Ραφήνα τα σύννεφα έφευγαν. Ένα μικρό βίντεο για το κλείσιμο μιας ξεχωριστής διαδρομής από την Άνδρο μέχρι την Ραφήνα. Αυτή τη φορά τα εντυπωσιακά δεν συνέβησαν στον Κάβο Ντόρο, αλλά στο στενό της Εύβοιας.

 Με το που φτάσαμε στο λιμάνι η καταιγίδα ήδη ταξιδευε βόρεια... (φωτ. Εν Άνδρω).

Είχε δίκιο ο Ηράκλειτος που έλεγε πως δεν μπορείς να μπεις στον ίδιο ποταμό δυο φορές. Το νερό που κυλά αλλάζει κάθε φορά τις συνθήκες. Το ίδιο και η διαδρομή στα δυο στενά που χωρίζουν την Άνδρο από την Αττική. Κάθε φορά που τα περνάς αυτά είναι διαφορετικά. Όπως το απομεσήμερο της Δευτέρας στο στενό της Εύβοιας, στη ρότα για Ραφήνα, όταν είδαμε από μακριά κι από κοντά το πετρωμένο χειμωνιάτικο βλέμμα της Μέδουσας για λίγα λεπτα…

Πηγή : http://enandro.gr