Δάσκαλοι, δια βίου μαθητές

Οι δάσκαλοι καθημερινά διαμορφώνουν τη σχολική πραγματικότητα και είναι εκείνοι που μπορούν να φέρουν την αλλαγή στην εκπαίδευση. 

Στη χώρα μας δεν παρέχονται συστηματικά προγράμματα επαγγελματικής ανάπτυξης εκπαιδευτικών τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην οργάνωση και την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος. 

Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια οργανώνονται ορισμένα ενδιαφέροντα επιμορφωτικά σεμινάρια εντός κι εκτός Ελλάδας των οποίων τα οφέλη είναι πολλά και τα μοιράζονται μαζί μας κάποιοι από τους δασκάλους που τα παρακολούθησαν.

Ιωάννα Κασαμπά, δασκάλα, Δημοτικό Σχολείο Νενήτων Χίου

Ποιο ήταν το πρόγραμμα επιμόρφωσης που παρακολούθησες; Τον Οκτώβριο του 2016, ταξίδεψα στο Λέιντεν της Ολλανδίας, όπου στεγάζονται τα κεντρικά της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος- ESA (European Space Agency) για να λάβω μέρος σε ένα πανευρωπαϊκό σεμινάριο που ονομαζόταν «Space education international workshop».

 Το πρόγραμμα διήρκησε 5 μέρες και σκοπό είχε την μύηση των εκπαιδευτικών σε τρόπους προσέγγισης της Αστρονομίας και της Κοσμολογίας μέσα στο εκπαιδευτικό έργο. 

 Από όλα όσα είδες εκεί, τι σε εντυπωσίασε περισσότερο; Επιστρέφοντας από ένα τέτοιο πρόγραμμα και με τις καλύτερες των εντυπώσεων από το κάθε workshop και ομιλία, δεν θα μπορούσα να μην ξεχωρίσω την επίσκεψη στα κεντρικά εργαστήρια και εγκαταστάσεις της ESA, όπου εκεί όχι μόνο ξεναγηθήκαμε στους χώρους αλλά κάναμε και πειράματα, συζητήσαμε με ειδικούς όπως αστροφυσικούς και προγραμματιστές που εργάζονται. 

Το εντυπωσιακότερο όλων ήταν το βλέμμα, η θέληση και η αγάπη που έδειχναν εκείνοι οι επιστήμονες όντας ταγμένοι στο πάθος τους για την Αστρονομία. 

 Πώς επηρέασε την επαγγελματική σου ζωή η επιμόρφωση αυτή; Η κάθε επιμόρφωση έχει ένα λιθαράκι να σου τοποθετήσει στο οικοδόμημα που λέγεται επαγγελματική εξέλιξη. 

Όμως το συγκεκριμένο πρόγραμμα για την εκπαίδευση του διαστήματος, θα μπορούσα να πω ότι αποτέλεσε έναν ακρογωνιαίο λίθο, καθώς προχώρησα σε νέα καινούρια μονοπάτια τον τρόπο διδασκαλίας μου πάνω σε θέματα Αστρονομίας. 

Πάντα με έλκυε το πεδίο του διαστήματος και από μικρή ήθελα να το εξερευνώ μέσα από βιβλία ή τηλεσκόπια, τώρα όμως μπορούν σιγά- σιγά να το ανακαλύπτουν και οι μαθητές μου μέσα από τα ερεθίσματα που τους προσφέρω και αυτό με ενθουσιάζει και με παθιάζει ακόμη περισσότερο.

 Πόσο εύκολο ήταν να ενσωματωθούν στη δική σου σχολική τάξη οι νέες εκπαιδευτικές εμπειρίες; Οι προκλήσεις που συναντά ένας δάσκαλος σε καθημερινή βάση είναι πάρα πολλές και κάποια στιγμή ίσως να λειτουργούν ανασταλτικά σε αυτά που ονειρευόμαστε να κάνουμε μέσα στην τάξη. Ο περιορισμός του χρόνου και το αυστηρό Αναλυτικό Πρόγραμμα είναι κάποιες από αυτές. 

Όμως όταν ένας δάσκαλος έχει το μεράκι θα τις ξεπεράσει και θα αντισταθεί, έτσι προσπάθησα να πράξω και εγώ οργανώνοντας στο πλαίσιο του διευρυμένου σχολικού προγράμματος έναν όμιλο Αστρονομίας. 

Ο όμιλος αυτός ήταν εβδομαδιαίος και τον παρακολουθούσαν είκοσι δύο μαθητές της Ε’ και της ΣΤ’ Δημοτικού. Στο πλαίσιο του ομίλου είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε, να ερευνήσουμε, να παρακολουθήσουμε ντοκιμαντέρ, να κάνουμε ομαδικές εργασίες, πειράματα και να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας για το σύμπαν. 

Το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο της πρωτοβουλίας αυτής ήταν ο ενθουσιασμός και το χαμόγελο που ήταν ζωγραφισμένο στα πρόσωπα των παιδιών, καθώς έπαιρναν μέρος σε κάτι που τους ενδιέφερε, χωρίς επιπλέον υποχρεώσεις ή βαθμολογήσεις, με κινητήριο δύναμη την περιέργειά τους. 

 Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου σε μία φράση; Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, έτσι κι για ‘μενα η εμπειρία στην ESA ήταν η αρχή για να γίνουν πολλά όμορφα πράγματα με επίκεντρο τους μαθητές, οι οποίοι μπορεί να μην το γνωρίζουν πολλές φορές αλλά μπορούν να κάνουν έργα θαυμαστά, αρκεί να δοθεί το κατάλληλο ερέθισμα.

 Φίλιππος Τζόρτζογλου, δάσκαλος, Δημοτικό Σχολείο Ψίνθου Ρόδου

Ποιο ήταν το πρόγραμμα επιμόρφωσης που παρακολούθησες; Το πρόγραμμα επιμόρφωσης είχε τον τίτλο ‘Playing with Protons’ και ήταν μια πρωτοβουλία των υπευθύνων του προγράμματος CMS του CERN. Απευθυνόταν σε εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με σκοπό να γνωρίσουν τον τρόπο λειτουργίας του CERN αλλά και να εισαχθούν σε έννοιες της σωματιδιακής φυσικής με απώτερο στόχο την ενσωμάτωση τους στη διδακτική πρακτική του δημοτικού σχολείου.

 Από όλα όσα είδες εκεί, τι σε εντυπωσίασε περισσότερο; Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν οι εγκαταστάσεις στις οποίες διεξάγονται τα πειράματα που CERN. Είναι πραγματικά ασύλληπτο το μέγεθος των χώρων, των μηχανημάτων και των κατασκευών που έχει σχεδιάσει και δημιουργήσει ο άνθρωπος προκειμένου να εξυπηρετηθεί η έρευνα και η επιστήμη. 

 Πώς επηρέασε την επαγγελματική σου ζωή η επιμόρφωση αυτή; Η συμμετοχή μου στο πρόγραμμα «Playing with Protons» με βοήθησε πολύ στην επαγγελματική μου ζωή. Αφενός στο κομμάτι της επιμόρφωσης σε θέματα που αφορούν την ένταξη και τη διδασκαλία της σωματιδιακής φυσικής στο δημοτικό σχολείο και αφετέρου στο κομμάτι της ανταλλαγής καλών πρακτικών με συναδέλφους που συμμετείχαν και αυτοί στο ίδιο πρόγραμμα. 

 Πόσο εύκολο ήταν να ενσωματωθούν στη δική σου σχολική τάξη οι νέες εκπαιδευτικές εμπειρίες; Η ενσωμάτωση αυτών που αποκόμισα μέσα από το πρόγραμμα ήταν σχετικά εύκολη. 

Σε συνεργασία με συναδέλφους από άλλα σχολεία που συμμετείχαν στο ίδιο πρόγραμμα σχεδιάσαμε και εφαρμόσαμε όσα μάθαμε στο CERN μέσα από ένα project συνεργασίας των τάξεων μας. 

Γενικά, θεωρώ πως σε καθετί καινοτόμο που θέλεις να το ενσωματώσεις στη δική σου σχολική τάξη είναι απαραίτητη η συνεργασία και η ανταλλαγή ιδεών με συναδέλφους, ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα

 Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου σε μία φράση; Μια εμπειρία ζωής! 

 Κωνσταντίνα Πλουμή, δασκάλα, 9ο Δημοτικό Σχολείο Χίου

Ποιο ήταν το πρόγραμμα επιμόρφωσης που παρακολούθησες; To πρόγραμμα επιμόρφωσης που παρακολούθησα ήταν στη Σουηδία, στην πόλη Λινσέπινγκ , τον Αύγουστο του 2011 και είχε τίτλο: “Outdoor Environmental Education-Taking Learning Outdoors” . 

Στόχος του προγράμματος ήταν να διευρύνει και να εμβαθύνει τις γνώσεις των εκπαιδευόμενων πάνω στη διδασκαλία διαφορετικών γνωστικών αντικειμένων έξω από τη σχολική αίθουσα, στη φύση. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος παρουσιάστηκαν βιωματικές μέθοδοι, τεχνικές και δράσεις, καθώς επίσης πραγματοποιήθηκαν επισκέψεις σε σχολεία όλων των βαθμίδων στην ευρύτερη περιοχή, όπου οι εκπαιδευόμενοι πραγματοποίησαν δραστηριότητες με τα παιδιά. 

 Από όλα όσα είδες εκεί, τι σε εντυπωσίασε περισσότερο; Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψω τι μ’ εντυπωσίασε περισσότερο, καθότι κάθε μέρα ήταν ξεχωριστή, άρτια οργανωμένη ,γεμάτη καινούριες γνώσεις κι εμπειρίες. Ιδιαίτερη υπήρξε η θεματική μέρα “Apple day”, όπου γύρω από ένα απλό θέμα, όπως είναι το μήλο , είχαν στηθεί ομαδικές, βιωματικές δράσεις που σχετίζονταν με τα Μαθηματικά, τη Λογοτεχνία, τη Γλώσσα, τις Φυσικές Επιστήμες, την Τέχνη, τη Γεωγραφία, τη Μαγειρική και τον Αθλητισμό.

 Εξαιρετική επίσης υπήρξε η ημέρα στο δάσος όπου οι ομάδες των εκπαιδευόμενων προσπάθησαν μόνο με ένα χάρτη και μία πυξίδα, και χωρίς κάποια περαιτέρω καθοδήγηση, να διασχίσουν το δάσος και να φτάσουν στη «Σπηλιά των Τρολς». 

Κατά τη διάρκεια της πορείας τους συναντούσαν τους εκπαιδευτές τους μεταμφιεσμένους σε χωρικούς που διηγούνταν ιστορίες των μυθικών τρολς και τους ενέπλεκαν σε διάφορες δράσεις. 

 Πώς επηρέασε την επαγγελματική σου ζωή η επιμόρφωση αυτή; Το συγκεκριμένο πρόγραμμα επιμόρφωσης αποτέλεσε μια πηγή έμπνευσης για εμένα. Ανέδειξε την αξία μιας εκπαίδευσης προσανατολισμένης στο να «βγάλει» τους μαθητές από τη σχολική αίθουσα, να τους φέρει σ’ επαφή με τη φύση και ν’ αναπτύξει την εκπαιδευτική πρακτική μέσα σ’ αυτήν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να επηρεαστεί η διδασκαλία μου και να οδηγηθώ στην αναζήτηση νέων μεθόδων αλλά και στην εφαρμογή πρακτικών που διδάχθηκα κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Επιπλέον άρχισα ν’ αποζητώ ανάλογες ευκαιρίες επιμόρφωσης, που όμως δεν ήταν τόσο εύκολο να βρω εντός συνόρων… 

 Πόσο εύκολο ήταν να ενσωματωθούν στη δική σου σχολική τάξη οι νέες εκπαιδευτικές εμπειρίες; Οι νέες εκπαιδευτικές εμπειρίες στην πλειοψηφία τους δεν ήταν δύσκολο να ενσωματωθούν στη σχολική μου τάξη, καθότι δεν απαιτούσαν κάποιο ιδιαίτερο εποπτικό υλικό και μπορούσαν να υλοποιηθούν είτε στη σχολική αυλή, είτε σε κάποιο πάρκο ή υπαίθριο χώρο κοντά στη σχολική μονάδα. 

 Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου με μία φράση. «Μοναδική» 

Νεκτάριος Φαρασόπουλος, δάσκαλός, 6ο Δημοτικό Σχολείου Ερμούπολης Σύρου

Ποιο ήταν το πρόγραμμα επιμόρφωσης που παρακολούθησες; Τον Ιούλιο του 2017 είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε μια Επίσκεψη Μελέτης (study visit) στη Σεούλ της Νότιας Κορέας που διοργανώθηκε μετά από πρόσκληση του Northeast Asian History Foundation προς την Ένωση Ευρωπαίων Γεωγράφων (Eurogeo). 

Το Northeast Asian History Foundation προσκάλεσε και φιλοξένησε στη Σεούλ δέκα συνολικά εκπαιδευτικούς (οι οποίοι επελέγησαν μέσω μιας διαδικασίας ηλεκτρονικών αιτήσεων των ενδιαφερομένων και της ακόλουθης αξιολόγησής τους από μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Eurogeo), από εννιά ευρωπαϊκές χώρες, που διδάσκουν γεωγραφία σε πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.

 Στα πλαίσια του προγράμματος είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε χώρους εκπαιδευτικού, ιστορικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος (σχολεία, μουσεία, παλάτια, μνημεία κτλ) αλλά και να συμμετέχουμε στην πρώτη ευρωκορεάτικη συνάντηση εκπαιδευτικών-γεωγράφων όπου έγιναν πολύ ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις από τους ευρωπαίους και τους κορεάτες συμμετέχοντες. 

 Από όλα όσα είδες εκεί, τι σε εντυπωσίασε περισσότερο; Σίγουρα όλο το ταξίδι ήταν πολύ ενδιαφέρον και συνάμα αρκετά διαφορετικό από όσα έχω κάνει στο παρελθόν, καθώς ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκα κάποια χώρα της Ασίας. 

Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω μόνο μία από τις δραστηριότητες στις οποίες συμμετείχαμε, αυτή θα ήταν η επίσκεψη στα σύνορα της Βόρειας με την Νότια Κορέα. Ξεκινώντας από τη Σεούλ, και αφού περάσαμε τα όρια πρόσβασης των Κορεατών πολιτών και τα όρια της αποστρατικοποιημένης ζώνης φτάσαμε στα σύνορα των δύο χωρών. 

Τα λίγα λεπτά που μείναμε εκεί ήταν αρκετά για να διαπιστώσει κανείς τις ιδιαίτερες συνθήκες στις οποίες ζουν οι άνθρωποι των δύο χωρών. 

Πώς επηρέασε την επαγγελματική σου ζωή η επιμόρφωση αυτή; Μιας και η συμμετοχή μου στην εν λόγω εκπαιδευτική δραστηριότητα είναι πολύ πρόσφατη, δεν έχει ενσωματωθεί ακόμη κάποια από τις εμπειρίες που αποκόμισα στην καθημερινή διδακτική πρακτική. 

Σίγουρα, όμως, από το επόμενο κιόλας σχολικό έτος θα φροντίσω ώστε οι μαθητές μου να γνωρίσουν κάποια πράγματα τόσο για την Κορέα και τους ανθρώπους της, όσο και για την ιστορία και τον σημαντικό πολιτισμό της περιοχής. 

Ακόμη, θα επιδιωχθεί η ανάπτυξη συνεργασία με μαθητές και εκπαιδευτικούς της Κορέας μέσω της πλατφόρμας eTwinning ώστε να εκπονηθούν κοινά εκπαιδευτικά προγράμματα. 

 Πόσο εύκολο ήταν να ενσωματωθούν στη δική σου σχολική τάξη οι νέες εκπαιδευτικές εμπειρίες; Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενη απάντηση, δεν έχει ενσωματωθεί κάποιο στοιχείο από την συγκεκριμένη επιμορφωτική δραστηριότητα στην σχολική καθημερινότητα.

 Γενικότερα όμως θα έλεγα πως η ενσωμάτωση νέων εμπειριών από τους εκπαιδευτικούς είναι πολύ σημαντική διαδικασία γιατί με τον τρόπο αυτό καθίστανται οι ίδιοι δίαυλοι της μεταφοράς νέων γνώσεων στους πραγματικούς αποδέκτες τους, δηλαδή τους μαθητές. 

Συνάμα, είναι όμως και μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και κόπο για τους εκπαιδευτικούς, προκειμένου η μεταφορά των γνώσεων να μη αποτελεί απλά μια στείρα παρουσίαση κάποιων πληροφοριών, αλλά με βάση αυτές να δομηθούν πραγματικά χρήσιμες, για τους μαθητές, εκπαιδευτικές, εμπειρίες. 

 Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου σε μία φράση; Ήταν για μένα μια μοναδική εμπειρία στην οποία είχα την ευκαιρία να γνωρίσω μια πολύ ενδιαφέρουσα χώρα και τον πολιτισμό της, την οποία συστήνω ανεπιφύλακτα να παρακολουθήσει κάθε εκπαιδευτικός που θα έχει στο μέλλον ανάλογη ευκαιρία. 

 Τώνια Μπαχά, δασκάλα αγγλικών, 1ο Δημοτικό σχολείο Βροντάδου Χίου

Ποιο ήταν το πρόγραμμα επιμόρφωσης που παρακολούθησες; Το πρόγραμμα που παρακολούθησα το 1996 είχε τίτλο «Multimedia in classroom» από τον εκπαιδευτικό οργανισμό Bell στην πόλη Saffron Walden κοντά στην Οξφόρδη. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος μάθαμε πως να αξιοποιήσουμε τη χρήση βιντεοκάμερας στη διδασκαλία και τρόπο επεξεργασίας ενός βίντεο. Επίσης μας έδειξαν τρόπους αξιοποίησης του διαδικτύου στην τάξη και τη χρήση τραγουδιών για τη διδασκαλία των αγγλικών. 

 Από όλα όσα είδες εκεί, τι σε εντυπωσίασε περισσότερο; Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η χρήση αυτών των τεχνικών διδασκαλίας σε μια εποχή (1996) που η παραδοσιακή ελληνική σχολική τάξη είχε μόνο ένα μαυροπίνακα. Σε μερικά από τα σχολεία που δίδασκα τότε ίσως και να υπήρχε ένα κασετόφωνο που λειτουργούσε με κασέτες.

 Πώς επηρέασε την επαγγελματική σου ζωή η επιμόρφωση αυτή; Αμέσως μετά την επιστροφή μου από την Αγγλία αγόρασα τον πρώτο μου υπολογιστή με σύνδεση στο διαδίκτυο και άρχισα δειλά- δειλά την περιήγηση μου στο διαδίκτυο και στην αναζήτηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων με σκοπό την αξιοποίηση τους στην τάξη. Από τότε προσπαθώ πάντα να ψάχνω το καινούργιο και να το χρησιμοποιώ κατάλληλα όσο επιτρέπεται στα πλαίσια της σχολικής πραγματικότητας. 

 Πόσο εύκολο ήταν να ενσωματωθούν στη δική σου σχολική τάξη οι νέες εκπαιδευτικές εμπειρίες; Ευτυχώς στη δική μου σχολική τάξη λόγω αντικειμένου και λόγω της δημιουργίας ειδικής τάξης για το μάθημα των αγγλικών μου επιτρέπεται να έχω διαδραστικό πίνακα με ανάλογα προγράμματα και όλο το υλικό που χρειάζεται για την υποστήριξη αυτής της διδασκαλίας. 

 Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου σε μία φράση; Αν περιέγραφα σύντομα αυτήν την εμπειρία θα έλεγα ότι ήταν μοναδική και καθοριστική για τον τρόπο διδασκαλίας στη μέχρι τώρα ζωή μου. Ήταν το έναυσμα για την ενασχόληση μου με την τεχνολογία και πώς αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί στην τάξη και γενικότερα στην δημιουργία project. 

 Δέσποινα Αρμενάκη, δασκάλα, 3ο Δημοτικό Σχολείου Χίου

Ποιο ήταν το πρόγραμμα επιμόρφωσης που παρακολούθησες; Τον Μάιο του 2013 επισκέφθηκα την Ισλανδία για να παρακολουθήσω το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ενδοϋπηρεσιακής κατάρτισης “Outdoor Arts and Crafts”. 

Ο σκοπός του προγράμματος ήταν να προσφέρει στους εκπαιδευτικούς πρακτικές γνώσεις και εργαλεία για εικαστικές δημιουργίες στο ύπαιθρο. Περιλάμβανε αφενός μια περιεκτική επισκόπηση θεμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης από ειδικούς επιστήμονες και αφετέρου πραγματοποίηση δραστηριοτήτων με επισκέψεις στο φυσικό περιβάλλον της Ισλανδίας.

 Από όλα όσα είδες εκεί, τι σε εντυπωσίασε περισσότερο; Περισσότερο εντυπωσιάστηκα από το επιβλητικό Ισλανδικό τοπίο και τον τρόπο που προτάθηκε να αξιοποιηθεί από εμάς τους εκπαιδευτικούς ώστε να προαχθεί η οικοκαλλιτεχνική εκπαίδευση στα σχολεία. 

Οι βιωματικές δραστηριότητες του επιμορφωτικού σεμιναρίου πραγματοποιήθηκαν κατεξοχήν στο εξωτερικό περιβάλλον. Χρησιμοποιώντας φυσικά υλικά, πάντα με σεβασμό στην έμβια ζωή, δημιουργήθηκαν έργα εμπνευσμένα από εμάς τους συμμετέχοντες, άλλοτε χρηστικά (π.χ. υπαίθρια παιδική χαρά με σκοινιά και ξύλα, παγκάκια από χώμα και άχυρα) και άλλοτε εξωραϊστικά (π.χ. εικαστικές δημιουργίες στο φυσικό περιβάλλον αλλά και σε δημόσια κτίρια). 

Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η επίσκεψή μας σε ισλανδικό δημόσιο νηπιαγωγείο, όπου η αυλή είχε ξύλινες κατασκευές και τα παιδιά έπαιζαν ελεύθερα κάτω από τη βροχή. 

 Πώς επηρέασε την επαγγελματική σου ζωή η επιμόρφωση αυτή; Η επιμόρφωση αυτή εμπλούτισε τις γνώσεις μου στο πεδίο της υπαίθριας εκπαίδευσης τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Από τότε επιδιώκω περισσότερο να εργάζομαι με τους μαθητές και τις μαθήτριες εκτός σχολικής τάξης. 

Οι μαθητές για να αγαπήσουν το φυσικό περιβάλλον, να το προστατεύσουν και να το σεβαστούν, πρωτίστως πρέπει να έρθουν σε επαφή με αυτό και να γνωρίσουν τα φυσικά χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητές του. 

Επίσης, στο πρόγραμμα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω αξιόλογους συναδέλφους, να συνεργαστώ μαζί τους, να επισκεφθώ δημόσια σχολεία και να έρθω σε επαφή με άλλα εκπαιδευτικά συστήματα. Τέλος, μου δόθηκε η ευκαιρία και να μπω για λίγες μέρες στον ρόλο των μαθητών μου πράγμα πολύ σημαντικό καθώς μου θύμισε τις ανάγκες τους. 

 Πόσο εύκολο ήταν να ενσωματωθούν στη δική σου σχολική τάξη οι νέες εκπαιδευτικές εμπειρίες; Το εκπαιδευτικό μας σύστημα με τις συνεχόμενες αλλαγές στερείται σταθερότητας και εμείς οι εκπαιδευτικοί κάθε χρόνο καλούμαστε να προσαρμοζόμαστε σε νέα δεδομένα που συχνά δυσκολεύουν την εκπαιδευτική διαδικασία. 

Για παράδειγμα φέτος μειώθηκε ο αριθμός εκπαιδευτικών επισκέψεων, περιορίζοντας στη σχολική τάξη τους μαθητές και στερώντας τη δυνατότητα συχνής εξόρμησης στη φύση, κάτι που έρχεται σε σύγκρουση με τις αρχές της βιωματικής μάθησης και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. 

Παρόλα αυτά ακόμα και στον προαύλιο χώρο του σχολείου μπορούν να πραγματοποιηθούν περιβαλλοντικές δράσεις που αρέσουν στα παιδιά. Ένα άλλο πρόβλημα είναι η έλλειψη χρόνου. 

Ειδικά στην Ε’ και τη Στ’ δημοτικού πρόσφατα αφαιρέθηκε η ώρα της ευέλικτης ζώνης, κάτι που κάνει ακόμα πιο δύσκολο την εφαρμογή τέτοιων δράσεων και στερεί από τους μαθητές την ευκαιρία να κάνουν δραστηριότητες που τους ενδιαφέρουν και τους κάνουν δημιουργικούς. 

 Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου σε μία φράση; Μια ξεχωριστή εμπειρία που με ενθουσίασε τόσο ως ταξιδεύτρια όσο και ως εκπαιδευτικό. 

 Πηγή : http://www.aplotaria.gr