Ο Μίκης Θεοδωράκης δεν τραγούδησε απλά την ιστορία της χώρας. Ήταν μέρος της

Οι πιο σημαντικές ημερομηνίες στην ζωή του Έλληνα συνθέτη που κατάφερε να τραγουδηθεί σε όλα τα μήκη της Γης.
Ο τεράστιος Μίκης Θεοδωράκης έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών. Στον σχεδόν έναν αιώνα ζωής του κατάφερε να τραγουδιέται και να προκαλεί ρίγη συγκίνησης σε χιλιάδες ανθρώπους. 

Διώχτηκε, εξορίστηκε, βασανίστηκε, καταξιώθηκε, γνώρισε την επιτυχία, αμφισβητήθηκε. Το μόνο σίγουρο ήταν πως δεν κρύφτηκε στιγμή και αγωνίστηκε μέχρι τέλους για τα πιστεύω του.

 «Δεν είμαι ήρωας. Οι ήρωες πεθαίνουν νέοι. Είμαι ένας πολίτης που κάνει το καθήκον του», είχε δηλώσει κάποια στιγμή. 

Ο Μίκης Θεοδωράκης αφήνει πίσω του ένα έργο που όμοιο του δύσκολα θα ξαναδούμε. Η Popaganda μάζεψε τις πιο σημαντικές ημερομηνίες στην ζωήτου σπουδαίου Έλληνα συνθέτη.

• Γεννιέται στις 29 Ιουλίου του 1925 στην Χίο και περνά τα παιδικά του χρόνια σε διάφορες πόλεις της επαρχίας, καθώς ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος και έπαιρνε συχνά μεταθέσεις.
• Έδωσε την πρώτη του συναυλία σε ηλικία μόλις 17 ετών στην Τρίπολη. Παρουσίασε το έργο του Κασσιανή και λίγο αργότερα παίρνει μέρος στην αντίσταση.
• Στη μεγάλη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 1943 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά από τους Ιταλούς και βασανίζεται. Συγχρόνως σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών.
• Το 1947 συλλαμβάνεται στις μαζικές συλλήψεις της 10ης Ιουλίου και στέλνεται εξόριστος στην Ικαρία.
• Το 1948 γράφει το έργο «Ελεγείο και θρήνος στον Βασίλη Ζάννο» στη μνήμη του Βασίλη Ζάννου που εκτελέστηκε.
• Σύμφωνα με πηγές στις 18 Απριλίου 1949 κάνει δήλωση μετανοίας. Ο ίδιος το είχε αρνηθεί.
• Το 1950 αποπειράται να αυτοκτονήσει λόγω των συνεχών προκλήσεων που αντιμετώπιζε στον στρατό.
• Το 1954 μεταναστεύει με κρατική υποτροφία στο Παρίσι όπου εγγράφεται στο Conservatoire και σπουδάζει με τον Ολιβιέ Μεσιάν, για σύντομο χρονικό διάστημα, μουσική ανάλυση, καθώς επίσης και διεύθυνση ορχήστρας με τον Εζέν Μπιγκό. Συνθέτει μουσική για το μπαλέτο της Λουντμίλα Τσέρινα, το Κόβεντ Γκάρντεν, το Μπαλέτο της Στουτγκάρδης και επίσης για τον κινηματογράφο.
• Το 1957 του απονέμεται το πρώτο βραβείο του Φεστιβάλ της Μόσχας από τον Σοστακόβιτς για το έργο του Suite No 1 για πιάνο και ορχήστρα.
• Το 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ηχογραφεί τον Επιτάφιο, ένα έργο-σταθμός στην ιστορία της ελληνικής μουσικής.
• Την ίδια χρονιά ο Μίκης Θεοδωράκης αρχίζει να δουλεύει το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη.
• Το 1963 εκλέγεται πρόεδρος της «Νεολαίας Λαμπράκη».
• Το 1964 συνθέτει τη μουσική για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, «Αλέξης Ζορμπάς» και γνωρίζει διεθνή καταξίωση.
• Τον Μάιο του 1967 ιδρύει μαζί με άλλους την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της Δικτατορίας, το ΠΑΜ και εκλέγεται πρόεδρός του.
• Το 1967 συλλαμβάνεται από την χούντα. Στο εξωτερικό ξεσηκώνεται θύελλα διαμαρτυριών. Προσωπικότητες, όπως οι Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Άρθουρ Μίλερ, Λώρενς Ολίβιε, Υβ Μοντάν και άλλοι, δημιουργούν επιτροπές για την απελευθέρωσή του. Αποφυλακίζεται και ταξιδεύει στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1970.
• Το 1974 με την πτώση της Δικτατορίας γυρίζει στην Ελλάδα.
• Το 1978 κατεβαίνει υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ. Ο συνδυασμός του έλαβε 59.428 ψήφους (ποσοστό 16,32%) καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση.
• Το 1981 καταφέρνει να εκλεγεί βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Βʹ Πειραιά με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, λαμβάνοντας 13.785 σταυρούς προτίμησης.
• Το 1983 του απονέμεται το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη.
• Το 1989 βρίσκεται στο στόχαστρο της οργάνωσης 17 Νοέμβρη.
• Το 1990 με τη διάσπαση του ΚΚΕ και λόγω της διαφωνίας που είχε με αυτή την κατάσταση, αποφασίζει να κατέλθει ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος με τη Νέα Δημοκρατία.
• Το διάστημα 1990-1992 διατελεί Υπουργός Επικρατείας.
• Το 1993 αναλαμβάνει Γενικός Διευθυντής Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ, όμως παραιτείται τον επόμενο χρόνο.
• Την 1η Δεκεμβρίου 2010 ιδρύει το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών με την ονομασία «Σπίθα».
• Στις 4 Φεβρουαρίου 2018 είναι από τους κύριους ομιλητές στο Συλλαλητήριο για τη Μακεδονία στην Αθήνα. Το 1997 είχε δηλώσει για το Μακεδονικό, πως «Το όνομα δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, αρκεί οι λαοί να ζήσουν ειρηνικά». Αργότερα, σε συνέντευξη του τόνισε «Εξ αντικειμένου αυτή η χώρα ωθείται προς τη βελτίωση των σχέσεων με την Ελλάδα. Γιατί λοιπόν να μην είναι δυνατή η ευόδωση των σχέσεών μας προς όλα τα επίπεδα και ό,τι προκύψει; Η Τελωνειακή Ένωση, η συνομοσπονδία κ.λπ. είναι απλώς όροι. Πάντως νομίζω ότι το θέμα της ονομασίας θα ξεπεραστεί όταν οι σχέσεις των δυο λαών φθάσουν σε τέτοιο σημείο, που το όνομα δεν θα έχει καμιά σημασία».
• Σε προσωπική του επιστολή στις 5 Οκτωβρίου 2020, προς τον Δημήτρη Κουτσούμπα, γράφει: «Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομμουνιστής».
• Στις 2 Σεπτεμβρίου 2021 φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών.

Πηγή : https://popaganda.gr/