Η μουσική σκηνή του Βασιλέα

 “H μουσική είναι η μόνη γλώσσα που όλος ο κόσμος καταλαβαίνει.Ο μόνος τρόπος συνεννόησης.Είναι μια αδελφοσύνη. Να το θυμάσαι φίλε μου,κάποτε δεν θα χρειάζεται να μιλάμε…” 

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ετούτος ο χρόνος  της δυσαρέσκειας θα αργήσει να τελειώσει. Η μανία της ελπίδας που ήταν να ‘ρθει έχει δώσει τη θέση της στη βουβή απογοήτευση, στην καλή παλιομοδίτικη θλίψη, στην αίσθηση ανημποριάς και στην υφέρπουσα οργή.

Μην γενικεύουμε, υπάρχουν πάντα κι οι αισιόδοξοι, οι πιστοί κι αμετακίνητοι. Ο ήλιος της αριστεράς πάντα λάμπει στο Κουτί της Πανδώρας -μετά την 26η Φλεβάρη.

Αλλά όσοι δεν έχουν πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ (που πριν ήταν αντισυνταγματικό χαράτσι και τώρα έγινε πατριωτικό καθήκον) κάθονται και κοιτούν τις βάρκες τρώγοντας σπόρια

Και συνεχίζουμε. Όχι να ελπίζουμε, όχι να γαβγίζουμε, αλλά να χτίζουμε.

Αυτό μας κρατάει όρθιους: Ότι κάποια στιγμή μες στη μέρα ή μπορεί την νύχτα -πιο πολύ ταιριάζει στη νύχτα- θα κάτσουμε να σκαρώσουμε μια πρόταση, να παίξουμε μουσική, να ζωγραφίσουμε.

Αλήθεια πώς θα ήταν η ζωή του ανθρώπου χωρίς την μουσική; Αδιάφορη θα σας απαντούσα. Άχρωμη, μονότονη, βαρετή, ανέκφραστη. Η μουσική σε βοηθάει να χαλαρώνεις, να χαμογελάς, να αισιοδοξείς, να ονειρεύεσαι, να ερωτεύεσαι, να ελπίζεις. Ακόμη και στις δύσκολες στιγμές που περνάμε σαν άνθρωποι, αυτή ξέρει να μας φτιάχνει τη διάθεση, χαρίζοντας μας την πιο όμορφη συντροφιά. Σκεφτείτε μια όμορφη ή δύσκολη στιγμή της ζωής σας, που δεν είχατε για συντροφιά κάποιο ωραίο τραγούδι που να σας κάνει να ερωτευτείτε περισσότερο, να μελαγχολήσετε, να χαμογελάσετε

.

Μακριά η νύχτα στον καφενέ του Βασιλέα τραβάει μέχρι το πρωί που θα βγει ο ήλιος  το μελτέμι λυσσομανά δημιουργώντας  μια απόκοσμη και αλλοπρόσαλλη  νύχτα κατά τις 11 ξεκινάει ο Γιάννης ο Ρέξ ένας παλιό ροκάς παίζοντας και τραγουδώντας  ένα λίγο από όλα με έμφαση στις μπαλάντες και τα παλιά ροκ τραγούδια μαζί του σιγοτραγουδούν παλαιοί και νέοι σε κάθε αλλαγή τραγουδιού εν μέσω χειροκροτήματος ο Γιάννης απευθύνεται στους ακροατές λέγοντας η Παρέα.... η Παρέα ,αυτός εισήγαγε το παρείστικο στυλ στον καφενέ του Βασιλέα .Οι υπόλοιποι μαζεύονται πιο αργά μιας και μερικοί δουλεύουν .

Το μάζωμα γίνεται ξαφνικά και έτσι το μαγαζί μετατρέπεται σε μουσική σκηνή  Έχει αξιόλογους μουσικούς η παρέα όπως ο Δημήτρης Λευιτικός απόφοιτος του μουσικού τμήματος του Εθνικού καποδιστριακού Πανεπιστημίου στην κιθάρα και τώρα μας λάνσαρε και το βιολί 

 Ο Άκης  από το αέρινο στην κιθάρα    η χλόη κριθαρά φωνητικά και μαντολίνο  ο Παύλος κιθάρα  και φυσικά ο Ανδρογιάννης με τον τζουρά του και την ρεμπέτικη φωνή του και άλλοι ........

 Συνεχίζει να φυσάει.

Ο ήλιος θα βγει πάλι, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, είναι κι αυτός υποχρεωμένος να τηρεί το πρόγραμμα.

Η αριστερή κυβέρνηση τηρεί το πρόγραμμα, οι καναλάρχες  παρελαύνουν σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι δάσκαλοι συνεχίζουν να διδάσκουν -όπως λέει το πρόγραμμα πάντα. Έλεγε ο γερο-Χέμινγουεϊ ότι τα σημεία όπου έχουμε σπάσει είναι τα πιο δυνατά.

Αν είσαι άγγελος, φτιαγμένος από φως και θεία χάρη, ποτέ δεν θα μπορέσεις να τραγουδήσεις τα μπλουζ. 

Η δημιουργία, η ποίηση, η μουσική ...είναι το αντίδοτο στον πόνο, στη μοναξιά και στον θάνατο.

καλό ξημέρωμα

Πηγή