19 Δεκ 2016

‘’Η κατάρρευση του φράγματος της Μοσούλης θα είναι χειρότερη από μια πυρηνική βόμβα»

Απόδοση-Επιμέλεια: Κοσμετάτου Ανδρονίκη
Ενώ οι ιρακινές δυνάμεις συνεχίζουν τη στρατιωτική επιχείρηση τους στηνΜοσούλη ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε (ISIL, επίσης γνωστή ως ISIS), μια άλλη εξίσου σημαντική μάχη για να σωθεί το φράγμα της Μοσούλης, που βρίσκεται 60 χιλιόμετρα βόρεια της Μοσούλης, βρίσκεται σε εξέλιξη.
Μετά από έξι μήνες υψίστηςασφάλειας και υλικοτεχνικής προετοιμασίας, μια ιταλική εταιρεία ξεκίνησε τις εργασίες ενίσχυσης τουφράγματος υπό την προστασία των πεντακοσίων Ιταλών στρατιωτών και κουρδικών δυνάμεωνPeshmerga.
Η ιταλική εταιρεία, TREVI, θα έχει περίπου 18 μήνες για να αποτρέψει τα θεμέλια του φράγματος από το να βυθιστούν βαθύτερα υπογείως, αποτρέποντας μια επικείμενη καταστροφή. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι εάν το φράγμα καταρρεύσει, έως 11.110.000.000 κυβικά-μέτρα νερού θα κατακλύσουν τη Μοσούλη και θαδημιουργήσουν ένα κατακλυσμό που θα επηρεάσει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στις όχθες του ποταμού Τίγρη.
''Δεν ξέρω αν είναι ένας αγώνας δρόμου ενάντια στο χρόνο, αλλά έχουμε την τεχνογνωσία και την τεχνολογία για να κάνουμε το φράγμα ασφαλές προς ο παρόν," είπε μια πηγή της εταιρείας στο τηλέφωνο, με την προϋπόθεση της ανωνυμίας για λόγους ασφαλείας .
Στο πλαίσιο μιας σύμβασης 300 εκατομμυρίων δολαρίων, χρηματοδοτούμενηςαπό την Παγκόσμια Τράπεζα, η ιταλική εταιρεία πραγματοποιεί εργασίες συντήρησης και επισκευής, εκτός από την εδραίωση των θεμελίων του φράγματος με ενέσεις από ένα μείγμα τσιμέντου, σε μια διαδικασία που ονομάζεται αρμολόγηση.Η τεχνική εταιρεία, επίσης, ανέλαβε την εκπαίδευση ορισμένων κατοίκων της περιοχής για να χρησιμοποιούν την τεχνολογία της.
Παρόλα αυτά οι επιστήμονες λένε ότι οι επισκευές είναι μόνο μια προσωρινή λύση και ότι ο ιρακινός πληθυσμός θα πρέπει να ετοιμαστεί για να εκκενώσει τις όχθες του Τίγρη . "Δεν έχει σημασία πόση αρμολόγηση και συντήρηση θα κάνει η εταιρεία καθώς ο μόνο που θα καταφέρει είναιεπεκτείνει τη διάρκεια ζωής του φράγματος, καθυστερώντας απλά την καταστροφή", δήλωσε ο Nadhiral-Ansari, καθηγητής των υδάτινων πόρων και περιβαλλοντικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Lulea στη Σουηδία. Μιλώντας στο AlJazeera, ο Ansariισχυρίστηκε ότι το 3,4 χιλιομέτρων φράγμα, τοτέταρτομεγαλύτερο στη Μέση Ανατολή, είναι χτισμένο σε ασταθή θεμέλιακαι ηκατάρρευσή του είναι αναπόφευκτη. «Είναι απλά θέμα χρόνου. Θα είναι χειρότερο από ό, τιμια πυρηνική βόμβα στο Ιράκ", δήλωσε ο Ansari. Εξήγησε παράλληλα ότι μια βυθομετρική έρευνα του πυθμένα της δεξαμενής το 2011 έδειξε την παρουσία εκατοντάδων καταβοθρών βόρεια του φράγματος, κάποιεςσχεδόν 20 μέτρων, οι οποίεςπιθανόν να έχουν αυξηθεί σε αριθμό και μέγεθος, με το χρόνο. Αν το φράγμα επρόκειτο να καταρρεύσει, θα θέσει σχεδόν επτά εκατομμύρια Ιρακινούς σε κίνδυνο''.
Η Ιρακινή περιβαλλοντολόγος AzzamAl-Wash, δήλωσε ότι η εν λόγω κίνηση του φράγματος μπορεί να μην φαίνεται ιδιαίτερα μεγάλη, αλλά για ένα φράγμα αυτού του μεγέθους, μπορεί να είναι ένα σημάδι ενδεικτικό μιας επερχόμενης καταστροφής. Αναφερόμενη μάλιστα στα έργα επισκευής, είπε: ‘’Είναι παρόμοια με την τοποθέτηση ενός επιδέσμου σε ένα τραύμα από σφαίρα και να προσποιούμαστε ότι όλα θα είναι εντάξει".
Μια μελέτη σε βάθος του Κέντρου Επιστημών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Απρίλιο, υπολογίζει τον αριθμός των Ιρακινών που θα μπορούσαν να επηρεαστούν από το νερό της πλημμύρας του φράγματος μετά την κατάρρευσή του σε επτά εκατομμύρια. Η έκθεση 58 σελίδων από το Κοινό Κέντρο Ερευνών προσομοιώνει διαφορετικά σενάρια που μπορεί να προκύψουν από τη διάσπαση του φράγματος. Εάν μόνο το 26 τοις εκατό του φράγματος καταρρεύσει, η μελέτη προβλέπει μια πλημμύρα καταστροφικών διαστάσεων. Η πλημμύρα, θα καταστρέψει την υποδομή όλων των πόλεων στις όχθες του Τίγρη, συμπεριλαμβανομένης της Τικρίτ, μέχρι το νερό να σταματήσει τελικά στα 700 χιλιόμετρα νότια του φράγματος.


Ο Καθηγητής Ansari, πρώην σύμβουλος του Ιρακινού Υπουργού άρδευσης το 1995, μετέβη στις Βρυξέλλες τον Ιούνιο για να παρουσιάσει την έρευνά του για το φράγμα της Μοσούλης. Εκεί οι αξιωματούχοι και διπλωμάτες της ΕΕ συζήτησαν την ανάγκη να προετοιμάσουν ένα σχέδιο εκκένωσης και να εντοπίσουν πιθανές τοποθεσίες για στρατόπεδα προσφύγων. Το συμπόσιο μάλιστα των εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι συναντήθηκαν στη Ρώμη τον περασμένο Απρίλιο για να συζητήσουν για το φράγμα της Μοσούλης, έφτασε σε δεινή συμπέρασμα: «Το ερώτημα δεν είναι εάν το φράγμα θα καταρρεύσει λόγω της τρέχουσας συγκυρίας, αλλά το πότε. Η πραγματικότητα ενός κατακλυσμού σχεδόν βιβλικών διαστάσεων, σκοτώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους, είναι πολύ εμφανής και ο χρόνος εξαντλείται."
Η επιτροπή μάλιστα δήλωσε ότι υπάρχουν δύο ενδεχόμενες επιλογές . Είτε να επενδύσουν στην προσπάθεια αποτροπής της πλημμύρας, μέσω σε μεγάλο βαθμό ενίσχυσης του φράγματος ή της οικοδόμησης μιας εντελώς νέας δομής, ή να επικεντρωθούν στο πώς να σώσουν εκατομμύρια ζωές από την επικείμενη καταστροφή μετά από την αναπόφευκτη αποτυχία του φράγματος. Παλαιότερα γνωστό ως «φράγμα Σαντάμ", κατασκευάστηκε το 1981 πάνω από ένα μαλακό και διαλυτό θεμέλιο γύψου, ανυδρίτη και καρστικού ασβεστόλιθου το οποίο ξεκίνησε να διαβρώνεται κατά την πλήρωση της δεξαμενής το 1985.
Tην περίοδο του ιρακινού προέδρου Σαντάμ Χουσείν, o στρατηγός Taha Ramadan επέλεξε την περιοχή με στόχο την παροχή θέσεων εργασίας και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του πληθυσμού στην περιοχή της Μοσούλης. Εκείνη την εποχή, η Τουρκία και η Συρία είχαν ήδη θέσει υπό περιορισμό τα νερά ενός άλλου σημαντικού ποταμού, του Ευφράτη, μετατρέποντας μεγάλα τμήματα του Ιράκ σε έρημο. Συμβουλευόμενοι τoν Ελβετική Συνεταιρισμό Συμβούλων, ο Σαντάμ και το περιβάλλον του αγνόησαν τις προειδοποιήσεις ότι η περιοχή του φράγματος της Μοσούλης ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη και ότι οι βάσεις θα απαιτούσαν συνεχή αρμολόγηση. Το 1988, ο Σαντάμ συμφώνησε την κατασκευή του Φράγματος Badush με στόχο τον περιορισμό του κύματος σε περίπτωση αποτυχίας του φράγματος της Μοσούλης. Ωστόσο, το έργο σταμάτησε το 1991, όταν είχαν επιβληθεί κυρώσεις στο Ιράκ στον απόηχο του πρώτου Πολέμου του Κόλπου και το Φράγμα Badush ήταν μόνο το 40 τοις εκατό πλήρες.
Μετά την ανατροπή του Σαντάμ, το Σώμα Μηχανικών των ΗΠΑ, ανέλαβε ένα πρόγραμμα 27 εκατομμυρίων δολαρίων για την προμήθεια ενός συστήματος τσιμεντενέσεων για το φράγμα. Μια έκθεση του Σώματος των ΗΠΑ, το 2006, προειδοποιούσε ότι τα θεμέλιατου φράγματος ήταν εξαιρετικά επισφαλή. "Όσον αφορά την εσωτερική πιθανή διάβρωση των θεμελίων, του φράγματος είναι το πιο επικίνδυνο φράγμα στον κόσμο," είπε το Σώμα.
Ο StuartBowen, Jr, Γενικός Επιθεωρητής της αναδημιουργίας του Ιράκ, το 2007, επέκρινε το πρόγραμμα αρμολόγησης και είπε ότι κανένας από τους προϋπολογισμούς που διατέθηκε για το φράγμα δεν ήταν χρήσιμος για τους Ιρακινούς. Ανέφερε με λίγα λόγια, ότι η διαφθορά και η κακοδιαχείριση των κονδυλίων που διατέθηκαν για τη διατήρηση του φράγματος μετέτρεψαν το φράγμα σε μια ωρολογιακή βόμβα.
Toν Αύγουστο του 2014, αμερικανικές, ιρακινές και κουρδικές δυνάμεις εδάφους εκκαθάρισαν πάνω από 500 μαχητές του Ισλαμικού Κράτους από την περιοχή, για να διαπιστώσουν ότι το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού είχε κλαπεί ή καταστραφεί. Το εργοστάσιο τσιμέντου παρέμεινε υπό τον έλεγχο του ISIL και μερικοί από τους 320 τεχνικούς που απασχολούνταν στο φράγμα επέστρεψαν στην εργασία τους. Η διακοπή του τσιμεντενέσεων από το ISIL δημιούργησε νέα ειδοποίηση για πιθανή επικείμενη κατάρρευση. Σε ανακοινωθέν που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο, η αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη, δήλωσε ότι τα εκατομμύρια Ιρακινών που ζουν κατά μήκος του ποταμού Τίγρη "κατά πάσα πιθανότητα δεν θα επιβιώσουν». Μόνο μετά από επανειλημμένες προειδοποιήσεις από τις διεθνείς και επιστημονικές κοινότητες ότι οι επισκευές δεν μπορεί να αντέξουν στον χρόνο, η κυβέρνηση του Ιράκ φέρεται να ενημέρωσε τους ανθρώπους που ζουν κατά μήκος του Τίγρη να απομακρυνθούμε από τις όχθες του ποταμού. Οι επιτροπές μάλιστα επέκριναν την ιρακινή κυβέρνηση για "συνεχή υποβαθμίση του θέματος". Η ιρακινή υπουργός των υδάτινων πόρων, MohsinAl-Shammari, είπε ότι επρόκειται για φήμες της κατάρρευσης του φράγματος της Μοσούλης που απλώς αποσκοπούν στη διατάραξη κρατικών υποθέσεων. "Ο κίνδυνος δεν είναι άμεσος, είναι μακριά’’ δήλωσε πρόσφατα.
Ωστόσο, οι επιστήμονες και οι περιβαλλοντολόγοι τονίζουν ότι η μόνη μόνιμη λύση είναι η κατασκευή ενός δεύτερου φράγματος. Το Αμερικανικό Σώμα Μηχανικών έχει ενθαρρύνει τους Ιρακινούς να επεκτείνουν και να ολοκληρώσουν την κατασκευή του Badush Dam, αλλά το έργο θα μπορούσε να κοστίσει έως και 2 δις δολάρια, και οι ιρακινές αρχές είναι δύσπιστες όσον αφορά τη δέσμευση για μια τέτοια δαπάνη, ενώ ένας πόλεμος εναντίον ISIL είναι σε πλήρη εξέλιξη και οι προϋπολογισμοί είναι περιορισμένοι.
Αρχικό κείμενο: http://www.aljazeera.com/indepth/features/2016/11/mosul-dam-collapse-worse-nuclear-bomb-161116082852394.html

Πηγή : 

to synoro blog

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...