Διάκριση της καμπάνιας του Δημοτικού Σχολείου Αδάμαντα για την εναλλακτική αξιοποίηση των Αλυκών Μήλου... Video

Η καμπάνια ευαισθητοποίησης για τη διάσωση και την αξιοποίηση των ανενεργών -σήμερα- Αλυκών της Μήλου που σχεδίασαν και υλοποίησαν μαθητές και εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Αδάμαντα ξεχώρισε ανάμεσα σε 66 συνολικά πρότζεκτ που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «Νοιάζομαι και Δρω». 

Μετά από πρόταση της Διευθύντριας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κυκλάδων κ. Μαρκέλλας Παραμυθιώτου, το Δημοτικό Σχολείο Αδάμαντα Μήλου δέχτηκε με χαρά να συμμετάσχει πέρυσι στο πρόγραμμα του Μη κερδοσκοπικού Σωματείου «Δεσμός» με στόχο την προώθηση του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της ενεργού πολιτειότητας.
Μέσα από μία σειρά βιωματικών δράσεων, οι μαθητές συνειδητοποίησαν την αξία της ομαδικότητας και της συνεργασίας, αντάλλαξαν απόψεις και εμπειρίες και αξιοποίησαν τεχνικές για την για την ενδυνάμωση του αισθήματος της συλλογικής ευθύνης.
Σχολείο ανοιχτό, ευέλικτο, δημοκρατικό

«Αυτές οι προκλήσεις μας αρέσουν, γιατί και στο παρελθόν ήμασταν ένα από τα πειραματικά σχολεία που είχαν εφαρμόσει την ευέλικτη ζώνη» δήλωσε ο Διευθυντής κ. Γιάννης Παναγιώτου, τονίζοντας ότι, το Δημοτικό Σχολείο Αδάμαντα είναι ανοιχτό στην τοπική κοινωνία, ευέλικτο στις διαδικασίες εκπαίδευσης και δημοκρατικό όσον αφορά στη λήψη αποφάσεων.

Πρεσβεύοντας αυτές τις αρχές, παιδιά και εκπαιδευτικοί αποφάσισαν να βγουν στο δρόμο, να αναδείξουν προβλήματα και να προτείνουν λύσεις για κάποια από αυτά. Κεντρικό θέμα της εργασίας τους αποτέλεσαν οι Αλυκές της Μήλου, οι οποίες παραμένουν αναξιοποίητες από το 1980 μέχρι και σήμερα.
Για τις ανάγκες μίας μικρού μήκους ταινίας, που πέρα από τουριστικό εργαλείο του Δήμου θα αποτελέσει και «θεμέλιο λίθο» για τη μελλοντική δημιουργία ενός μουσείου στο χώρο, οι μαθητές ανέλαβαν καθήκοντα δημοσιογράφων, συνομιλώντας και ηχογραφώντας ανθρώπους που στο παρελθόν εργάζονταν στο χώρο των Αλυκών.

Μαθητές σε ρόλο δημοσιογράφου
Μέσα από την ταινία, η οποία βρίσκεται σήμερα διαθέσιμη στο διαδίκτυο το κοινό έχει την ευκαιρία να ενημερωθεί για την ιστορία των Αλυκών της Μήλου, οι οποίες αναφέρθηκαν για πρώτη φορά σε ένα τουρκικό φορολογικό κατάστιχο του 1670.

«Την Καποδιστριακή περίοδο ο κυβερνήτης της Ελλάδας επιχείρησε να πάρει ευρωπαϊκό δάνειο, προσφέροντας μεταξύ άλλων ως εγγύηση την παραγωγή άλατος της Μήλου. Το 1848 στη Μήλο είχαν παραχθεί 150.000 οκάδες άλατος. Η Αλυκή της Μήλου μεγάλωσε μετά το 1925 και λειτούργησε μέχρι τη δεκαετία του ’80. Σήμερα ανήκει στην εταιρεία «Ελληνικές Αλυκές» αλλά είναι ανενεργή. Στην περιοχή των Αλυκών, βρίσκουν καταφύγιο αρκετά μεταναστευτικά πουλιά. Από πολύ παλιά οι άνθρωποι προσπαθούσαν να βγάλουν αλάτι από τη θάλασσα, το χρησιμοποιούσαν για να νοστιμίσουν και να συντηρήσουν τα τρόφιμα. Επειδή το αλάτι νοστιμίζει τα φαγητά το συνδέουμε με την ευχαρίστηση. Όταν θέλουμε να πούμε ότι με κάποιον μας συνδέουν παλιοί δεσμοί φιλίας λέμε ότι έχουμε φάει μαζί «ψωμί και αλάτι». Και όταν τσακωθούμε, λέμε «ό,τι είπαμε, νερό και αλάτι», ευχόμενοι να γίνουμε και πάλι φίλοι».

«Νοιαστήκαμε και δράσαμε για τον τόπο μας»
Η ταινία παραχωρήθηκε στο Δήμο και θα διατίθεται δωρεάν στους επισκέπτες του νησιού από τα Μουσεία και το Τουριστικό Γραφείο. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε θεατρική παράσταση με θέμα το αλάτι και τη σημασία του, τα έσοδα της οποίας διατέθηκαν σε άτομα με ειδικές ανάγκες.
Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν με τη διαδικασία, ευαισθητοποιήθηκαν άμεσα και σχεδίασαν με κέφι την καμπάνια για το κοινό του νησιού, απέκτησαν γνώσεις σχετικά με τη διατροφή, τη λαογραφία, τον πολιτισμό, την οικονομία, τα μεταλλεύματα, το περιβάλλον, έμαθαν την ιστορία του τόπου τους και συνειδητοποίησαν ότι αν δρουν ομαδικά, στοχευμένα και με όραμα μακροπρόθεσμο μπορούν να αλλάξουν ριζικά την εικόνα του τόπου τους.
«Ο ζήλος μαθητών και δασκάλων για το πρόγραμμα και η βεβαιότητά μας για τη σπουδαιότητα του να στήσουμε ένα Μουσείο στον τόπο μας, να διασώσουμε στοιχεία του πολιτισμού και της παράδοσής μας και να τα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μας κάνει περήφανους που το κατορθώσαμε» σημείωσε ο κ. Παναγιώτου.

 Παιδιά και εκπαιδευτικοί «νοιάστηκαν» και «έδρασαν» σε διάφορα πεδία, επιλέγοντας ό,τι είχε ανάγκη ο τόπος τους και οι άνθρωποί του.

Με την εκτίμηση ότι οι εθελοντικές παρεμβάσεις έχουν αξία, όταν γίνονται με συνέπεια και έχουν ορατά αποτελέσματα για το άτομο, την ομάδα ή την κοινωνία, το Δημοτικό Σχολείο Αδάμαντα έκανε τη δική του παρέμβαση, ανάλογα με  το πολιτιστικό υπόβαθρο, την κατάσταση και τις συνθήκες της κοινωνίας στις οποίες ως ενεργοί πολίτες δρούμε.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η εργασία του σχολείου ξεχώρισε και προβλήθηκε στο πλαίσιο του πανελληνίου σεμιναρίου για την έναρξη του δεύτερου κύκλου του προγράμματος «Νοιάζομαι και Δρω» στην Αθήνα
Πηγή : http://www.koinignomi.gr