Οριστικό “τέλος” στην διαδικασία της κατάτμησης έργων, μέσω απευθείας αναθέσεων,

Οριστικό “τέλος” στην διαδικασία της κατάτμησης έργων, μέσω απευθείας αναθέσεων, “βάζει” απόφαση σε επίπεδο Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με ρεπορτάζ του epoli.gr.

 Με αυτόν τον τρόπο, το ανώτατο δημοσιονομικό δικαστήριο επικυρώνει στην πράξη τον Νόμο Σπίρτζη (Ν. 4412/2016) για τις δημόσιες συμβάσεις. 

 Ο νόμος απαντά στη συνήθη πρακτική των δήμων να κατατέμνουν τις συμβάσεις για την προμήθεια ομοειδών προϊόντων, προκειμένου να παραλαμβάνουν γρηγορότερα προμήθειες άμεσης ανάγκης, αποφεύγοντας τους πρόχειρους διαγωνισμούς που είναι πολύ πιο χρονοβόροι. Σύμφωνα με την απόφαση του Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, στη συνεδρίαση του οποίου εξέφρασε γνώμη και ο Επίτροπος της Επικρατείας, αναφέρεται ότι, “όταν ένα σχέδιο αγοράς για την απόκτηση ομοιογενών αγαθών μπορεί να οδηγήσει σε ανάθεση συμβάσεων υπό μορφή χωριστών τμημάτων, λαμβάνεται υπ’ όψιν η συνολική εκτιμώμενη αξία όλων των τμημάτων”. 

 Με βάση αυτήν τη διατύπωση, οι δήμοι μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στην διαδικασία της απευθείας ανάθεσης για προμήθεια έως του ποσού των 20.000 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ) και στην διαδικασία του πρόχειρου διαγωνισμού έως του ύψους των 60.000 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ). 

 Συνεπώς, η τεχνητή κατάτμηση της σύμβασης για προμήθεια για ομοειδή αγαθά, κατά το Ελεγκτικό Συνέδριο, είναι παράνομη, γιατί κρίνει ότι αυτή η πρακτική ακολουθείται για να “αποφευχθεί η εφαρμογή διενέργειας δημόσιου διαγωνισμού” και με αυτόν τον τρόπο να αγοράζονται περισσότερες μικρότερες ποσότητες. 

 Η απόφαση του κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου υπογραμμίζει ότι, “κρίσιμη για την διάγνωση του μη νόμιμου επιμερισμού της προμήθειας […] είναι η δαπάνη που πραγματοποιείται εν τέλει για την κάλυψη ετήσιων αναγκών του δήμου σε όμοια και ομοειδή υλικά”.  

Ωστόσο, οι αιρετοί υποστηρίζουν ότι ο Νόμος Σπίρτζη είναι περιοριστικός, αφού δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τις προτεραιότητες με έκτακτο χαρακτήρα, που ανακύπτουν και εκφεύγουν του συνολικού σχεδιασμού που κάνουν όταν καταθέτουν ετήσιο προϋπολογισμό. 

Υποστηρίζουν δε ότι, ο συγκεκριμένος νόμος τους αφαιρεί το δικαίωμα ακόμη και να προχωρούν σε αναμορφώσεις προϋπολογισμού. Γι’ αυτό, ζητούν να μπορούν να κάνουν απευθείας αναθέσεις για όμοιες ή ομοειδείς δαπάνες, τις οποίες να εκτελούν αυτοτελώς εφ’ όσον αφορούν δημοτικές ενότητες. Αντίστοιχο αίτημα έχουν καταθέσει και οι Περιφερειάρχες.

 Πηγή :