άρθρων οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά και οι βουλευτές που προσυπέγραψαν τα μνημόνια και τα σχετικά νομοσχέδια που τα συνοδεύουν, διέπραξαν εσχάτη προδοσία.
Επίσης, ο έγκριτος εισαγγελέας κρίνει επί νομικής βάσεως αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, για την οποία ο λαός έχει χάσει –δικαίως- την εμπιστοσύνη του.
Επειδή στη συνέντευξη του Ιωάννη Σακκά ειπώθηκαν και πολλά άλλα, σήμερα δημοσιεύουμε το πρώτο μέρος της, το δε δεύτερο μέρος θα δημοσιευθεί σε επόμενο τεύχος της «Ε.Ω.»
Η
Ελλάδα έχει υπογράψει δανειακή σύμβαση με τους δανειστές στην οποία
αναφέρεται ότι παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από την ασυλία
προστασίας της εθνικής της κυριαρχίας…Σακκάς: Αυτοί οι κύριοι της Βουλής που λένε ότι είναι στο συνταγματικό τόξο, δυστυχώς ανήκουν στο αντισυνταγματικό τόξο. Ο κ. Βενιζέλος είναι στο αντισυνταγματικό τόξο. Αυτή η διάταξη είναι πλήρως αντισυνταγματική. Έχουν παραβεί θεμελιώδεις αρχές, αξίες και αξιώματα της σύμβασης της ΕΕ και της σύμβασης της λειτουργίας της ΕΕ. Αν δείτε τη σύμβαση της ΕΕ, τα άρθρα 3,4,5,6,9, θα διαπιστώσετε ότι υπάρχουν θεμελιώδεις αρχές. Στο άρθρο 2 λέει ότι ένα κράτος πρέπει να τηρεί κάποιες θεμελιώδεις αρχές δικαιοσύνης για να εισέλθει στην ΕΕ. Και μεταξύ αυτών είναι η αξιοπρέπεια, η καταπολέμηση της φτώχειας, η καταπολέμηση της ανεργίας. Πού είναι όλα αυτά; Εδώ η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 30%.
Από τη βάση τους δηλαδή τα μνημόνια είναι άκυρα;
Σακκάς: Αντιστρατεύονται τις βασικές αρχές της ΕΕ και τη σύμβαση λειτουργίας της ΕΕ. Επίσης αντιστρατεύονται ευρωπαϊκές συμβάσεις και πηγαίνουν κόντρα στο ευρωπαϊκό δίκαιο που έχει καθιερωθεί με ευρωπαϊκές συμβάσεις. Οι αρχηγοί της Γερμανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας ήρθαν και παραβίασαν αυτές τις συμβάσεις. Και όλες αυτές οι παραβιάσεις έγιναν στο πλαίσιο στήριξης του ευρώ!
Καταπατούν δηλαδή θεμελιώδη συνταγματικά, ανθρώπινα δικαιώματα εν ονόματι του ευρώ;
Σακκάς: Ακριβώς αυτό κάνανε. Δώσανε προτεραιότητα στο ευρώ, καταπατώντας παράλληλα τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτός ήταν ο προσανατολισμός και δεν τους ενδιέφερε αν οι ανθρώπινες οντότητες γίνουν διεθνή πειράματα! Γι’ αυτό η Ελλάδα είναι διεθνές πειραματόζωο. Στο 2ο Μνημόνιο του 2012 προβλέπεται και υπάρχουν και οι επιστολές υποτέλειας που έχουν υπογράψει οι Σαμαράς, Βενιζέλος προς ΔΝΤ και ΕΕ-ΕΚΤ. Μετά, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου και νόμο που κύρωσε η πλειοψηφία της Βουλής, οποιαδήποτε παράβαση κάνει η Ελλάδα σε αυτά που έχει δεσμευτεί, αν δηλαδή προβάλει θέμα εθνικής κυριαρχίας, που δεν πρόκειται να το κάνει, θα δικάζεται στο δικαστήριο του δουκάτου του Λουξεμβούργου.
Με το αγγλικό δίκαιο που υπέγραψε ο Παπαδήμος;
Σακκάς: Ναι και δεν θα μπορεί να προβάλει επ’ ουδενί την ένσταση εθνικής κυριαρχίας. Προσέξτε: η ένσταση εθνικής κυριαρχίας είναι αυτή που είχε προβάλει η Ελλάδα το 1938 εναντίον του Βελγίου. Αυτό που υπέγραψαν πρόκειται για λεόντειο ρήτρα. Θα μας καταπατούν ως κράτος, θα μας ξεσκίζουνε, χωρίς να μπορούν να προβάλουν την παραμικρή ένσταση υπέρ της χώρας.
Συγγνώμη, αυτή την αποικιοκρατική ρήτρα που έβαλαν οι δανειστές, επειδή έτσι γούσταραν ξεπερνά και το διεθνές δίκαιο;
Σακκάς: Ξεπερνά και το διεθνές δίκαιο, είναι πρωτοφανής ρήτρα και γι’ αυτό η Ελλάδα έχει γίνει διεθνές πειραματόζωο.
Δηλαδή η χώρα μας δεν έχει καμία διέξοδο, δεν μπορεί να προσφύγει πουθενά να προσβάλει αυτή την εγκληματική ρήτρα, δεν μπορεί να τα σκίσει όλα αυτά, όπως λέει και ο κ. Τσίπρας;
Σακκάς: Για μένα μπορεί να σκίσει αυτές τις συμφωνίες. Να τις καταγγείλει ως λεόντειες ρήτρες, μη προβλεπόμενες σε σύγχρονες, πολιτισμένες κοινωνίες και σε κοινωνίες του ΟΗΕ και της ΕΕ. Πουθενά το καθεστώς της ΕΕ δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Είναι κόντρα στην ΕΕ. Οι αποικιοκρατικές αυτές ρήτρες καταλύουν την έννοια του ευρωπαϊκού κράτους-Ελλάδα, που είναι μέλος της ΕΕ! Δηλαδή η Γερμανία, Γαλλία και άλλες χώρες που έβαλαν την ελληνική κυβέρνηση να υπογράψει τέτοιες ρήτρες, κατέλυσαν την έννοια του κράτους-μέλους της ΕΕ όσον αφορά την Ελλάδα. Αποτελεί τραγική μεροληψία σε βάρος ενός κράτους-μέλους που μπήκε στην ΕΕ και παραμένει ισότιμο μέλος όσο και η ίδια η Γερμανία.
Ποια λύση θα μπορούσαν να είχαν βρει στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδος;
Σακκάς: Υπήρχαν λύσεις, όπως έγινε και στην Αμερική. Θα μπορούσαν να τυπώσουν χρήμα. Όμως η ΕΚΤ αποτελούμενη από οικονομολόγους, είχαν βάλει στο μάτι την Ελλάδα και την περιουσία της. Ξέρανε ότι εδώ υπάρχει ορυκτός πλούτος, υπάρχουν πετρέλαια, φυσικό αέριο και γι’ αυτό χτυπούσανε με νομικά τερτίπια την Ελλάδα: πεινάει ο λαός αλλά η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει καμία ένσταση εθνικής κυριαρχίας.
Και αυτά όλα τα εγκληματικά ποιοι τα προσυπέγραψαν κύριε Σακκά;
Σακκάς: Τα προσυπέγραψαν οι Παπανδρέου, Σαμαράς, Παπαδήμος και συνταγματολόγοι έγκριτοι: Βενιζέλος, Λοβέρδος, Παυλόπουλος και μέσα στη Βουλή ψηφίστηκαν από ανθρώπους που γνώριζαν νομικά. Δυστυχώς, η Ελλάδα προδόθηκε από ανθρώπους που γνώριζαν νομικά και γνώριζαν ότι πρόδιδαν! Η πλειοψηφία της Βουλής, όπως εκπροσωπήθηκε από τα μέχρι στιγμής κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ) σφετερίστηκαν την ιδιότητά τους ως όργανα του κράτους, ως μέλη ενός συλλογικού οργάνου που λέγεται Κοινοβούλιο και πέρασαν ρήτρες και άλλα νομοσχέδια που έχουν κριθεί αντισυνταγματικά, παρά τις επισημάνσεις της Επιτροπής της Βουλής που ασχολούταν με την συνταγματικότητα του θέματος. Αυτή η δραστηριότητα των βουλευτών της πλειοψηφίας που παραβίασαν θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος και σφετερίστηκαν την ιδιότητά τους ως όργανα του κράτους, μας οδηγεί στο άρθρο 134 §2 του ΠΚ, που λέει ότι αυτός ο σφετερισμός λέγεται εσχάτη προδοσία!
Κύριε Σακκά έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του, όχι μόνο προς τους πολιτικούς αλλά και προς τη Δικαιοσύνη. Όταν η Δικαιοσύνη βγάζει το μνημόνιο νόμιμο και συνταγματικό ή την κλοπή των ομολογιούχων νόμιμη και μάλιστα υπέρ του εθνικού συμφέροντος, τότε ο πολίτης πού θα βρει το δίκιο του;
Σακκάς: Η πτώση της εμπιστοσύνης του πληθυσμού στην ελληνική Δικαιοσύνη έχει και λογική και κοινωνική και νομική βάση. Όταν λέμε ελληνική Δικαιοσύνη αναφερόμαστε σε ένα περίπλοκο θέμα. Όταν πρόκειται για ποινικό θέμα ξεκινά από τους εισαγγελείς πρώτου βαθμού και φτάνει μέχρι τους εισαγγελείς τελευταίου βαθμού, σε δικαστικό συμβούλιο ή σε δικαστήριο. Αντίστοιχα, στην αστική Δικαιοσύνη ή στα Διοικητική Δικαιοσύνη ξεκινά από πρωτοδίκες διοικητικού δικαστηρίου, μέχρι δικαστές του Συμβουλίου Επικρατείας. Όπως επίσης για τα συνταξιοδοτικά και οικονομικά του κράτους και Ελεγκτικό Συνέδριο. Επομένως, η Δικαιοσύνη είναι ένα περίπλοκο θέμα. Όλοι αυτοί οι δικαστές, ναι μεν έχουν δώσει τον όρκο τους ότι θα υπηρετούν το Σύνταγμα και θα συμμορφώνονται με τους νόμους που συμφωνούν με το Σύνταγμα, αλλά θα πρέπει να διερωτηθούμε πώς αντιλαμβάνονται αυτή τη συμμόρφωση. Έχουμε διαπιστώσει από τα ίδια Δικαστήρια ότι πολλές διατάξεις νόμων έχουν κριθεί αντισυνταγματικές, έχουμε ένα συνονθύλευμα δικαστών όπου οι μικροί δικαστές φοβούνται να βγάλουν μια διάταξη αντισυνταγματική. Αφήνουν να κρίνουν την αντισυνταγματικότητα ανώτεροι δικαστές. Δεν υπάρχει τόλμη στην κρίση αντισυνταγματικότητας.
Αντίστοιχος φόβος μήπως υπάρχει στους μεγάλους δικαστές απέναντι στην εκτελεστική εξουσία;
Σακκάς: Εκεί υπάρχει ένας άλλος προβληματισμός. Έναντι συμφερόντων, πιέσεων και όπως εννοούν πολλοί δικαστές αυτό το περιβόητο «δημόσιο συμφέρον». Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια οι κυβερνώντες έδιναν πολλές υποσχέσεις σε αρεοπαγίτες ή σε άλλους ότι θα τους κάνουν προέδρους ή αντιπροέδρους και αν θυμάστε δεν είχαν τηρήσει την υπόσχεσή τους.
Αυτό τι σημαίνει;
Σακκάς: Σημαίνει παρεμβατισμός της εκτελεστικής εξουσίας μέσα στη δικαστική εξουσία και όσο αυτή η δικαστική εξουσία μπορεί και επεμβαίνει σε κατώτερους δικαστές δημιουργεί και μια μορφή παρέμβασης και σε αυτό το επίπεδο. Σε ό,τι αφορά στο μνημόνιο ότι βγήκε νόμιμο: Πρόκειται για την απόφαση 668/2012 για την οποία είχα πει ότι μας «έκλεψε στη ζυγαριά της Δικαιοσύνης». Και όταν λέμε κάτι τέτοιο, η Δικαιοσύνη συνυπολόγισε στη ζυγαριά της διάφορες διατάξεις της ΕΕ περί δημοσίου συμφέροντος, ότι δεν προσβάλλεται ο πυρήνας του συνταγματικού δικαιώματος της μισθοδοσίας, της σύνταξης ή η υπερβολική φορολόγηση την επιτηδευματιών, διότι όλα αυτά εξυπηρετούσαν τις ταμειακές ανάγκες της χώρας και ως εκ τούτο ήταν «νόμιμο το μνημόνιο» (!). Η προστασία δηλαδή της ταμειακής ρευστότητας αποτελούσε έκφραση δημοσίου συμφέροντος και αυτή έπρεπε να προστατευθεί με όλο αυτό τον καταιγισμό σε βάρος του λαού!
Τις τράπεζες τις βάλανε μέσα σε αυτή την ιστορία των περικοπών;
Σακκάς: Εδώ είναι το μεγάλο κόλπο. Οι δικαστές που αποφάσισαν ότι είναι νόμιμο το μνημόνιο, μέσα στο χρέος που υπαγόρευε αυτά τα καταιγιστικά μέτρα, βάλανε και 50 δισεκατομμύρια ευρώ που πήραν οι συστημικές τράπεζες για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, το δημόσιο χρέος περιλάμβανε και οφειλές των τραπεζών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Είναι οι περιβόητες εγγυήσεις που πήραν από το ελληνικό δημόσιο και τα πήραν σε ρευστό από την ΕΚΤ για να τα χρεώσουν μετά όλα στον ελληνικό λαό.
Οι δικαστές δηλαδή τι είπαν στην απόφασή τους;
Σακκάς: Σε τρεισήμισι γραμμές έλεγαν ότι θα έπρεπε να προστατευτούν και οι συστημικές τράπεζες. Για τα 50 δις ευρώ που ήταν ένα υπέρογκο ποσό στο δημόσιο χρέος που φορτώθηκε στις πλάτες του λαού, οι δικαστές σιώπησαν! Και αυτό το τεράστιο χρέος το προκαλούσαν 4 1/2 ιδιώτες και όχι τα 11 εκατομμύρια πολίτες! Γιατί λοιπόν οι δικαστές δεν μας εξηγούν γιατί πρέπει να υπάρχει αυτή η ανισότητα υπέρ των 4 1/2 ιδιωτών και σε βάρος του λαού;
Αυτό και μόνο γεννά αμέσως τη δυσπιστία του πολίτη απέναντι στη Δικαιοσύνη!
Σακκάς: Αυτό γεννά μια φοβερή δυσπιστία προς τη Δικαιοσύνη. Θυμίζω ότι το ΣτΕ είναι μια μορφή συνταγματικού Δικαστηρίου. Γιατί το ανώτατο δικαστήριο της χώρας έκανε αυτή τη λοξοδρόμηση και σιώπησε υπέρ της εύνοιας και μεροληψίας των συστημικών τραπεζών; Με ένα ποσό που δεν χρωστά ούτε η Αργεντινή!
50 ή 233 δις δις ευρώ φορτώθηκαν τελικά στις πλάτες του λαού από τις τράπεζες;
Σακκάς: Τα 233 δις ευρώ ή τα 303 δις ευρώ που βγάζω εγώ, προέρχονται από τη νομοθεσία επί εποχής Αλογοσκούφη και τους μετέπειτα νόμους, που δώσανε με το πρόσχημα της ανάπτυξης της χώρας. Και αυτά, πράγματι, φορτώθηκαν όλα στον ελληνικό λαό. Η ΕΚΤ κράτησε τις εγγυήσεις, τα ομόλογα δηλ. του ελληνικού δημοσίου και για τα οποία δεν δέχεται hair cut. Και στο περιβόητο PSI με δική τους βούληση δεν δέχτηκαν «κούρεμα». Οι Έλληνες όμως ιδιώτες που είχαν αγοράσει ελληνικά ομόλογα διά μέσου τραπεζών, που είχαν πουλήσει περιουσίες για να αγοράσουν ομόλογα του Δημοσίου με την εγγύηση των τραπεζών, τούς έκαναν hair cut με αποτέλεσμα να καταστραφούν. Οι ξένοι ιδιώτες όμως δεν θέλησαν να υποστούν το hair cut. Και εδώ είναι το έγκλημα: εν καιρώ Δημοκρατίας έρχεται ο υπουργός Οικονομικών Βενιζέλος και με κρατική βία θεσπίζει νόμο να «κουρεύονται» και τα ομόλογα που είχαν οι Έλληνες ιδιώτες.
Και το ΣτΕ νομιμοποίησε την κρατική βία ως εθνικό καθήκον;
Σακκάς: Ακριβώς αυτό έκανε το ΣτΕ. Με υπογραφή του το ΣτΕ παραβίασε και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και βασικές αρχές του Ελληνικού Δικαίου. Η Ελληνική Δικαιοσύνη λοιπόν έναντι του ελληνικού λαού έχασε για δεύτερη φορά την αξιοπιστία της. Ενώ με την ευρωπαϊκή νομοθεσία ο Έλληνας πολίτης είναι Ευρωπαίος πολίτης και προστατεύεται στην ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων του, έρχεται ένας νόμος λες και είναι «αναγκαστικός» επί χούντας ή επί φεουδαρχίας και του λέει «σου κουρεύω τα ομόλογά σου, θα πάρεις αυτό και μετά από 40 χρόνια θα πάρεις ένα άλλο μέρος». Δηλαδή επεμβαίνει η πλειοψηφία της Βουλής στην περιουσία του Έλληνα Ευρωπαίου πολίτη και αυτή τη νομοθεσία που είναι κόντρα στις βασικές αρχές της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και στη διακίνηση κεφαλαίων, έρχεται και τη δικαιώνει το ΣτΕ με το αιτιολογικό ότι ήθελε να προστατευθεί η ταμειακή ευχέρεια του ελληνικού κράτους!
Οι κρίνοντες κρίνονται;
Σακκάς: Και βέβαια κρίνονται. Να θυμίσω από εποχής Αλέξανδρου Μαγκάκη, που ήταν υπουργός Δικαιοσύνης επί ΠΑΣΟΚ και καθηγητής ποινικού δικαίου είπε αυτή την αλησμόνητη φράση «και οι κρίνοντες κρίνονται». Αλλά μην ξεχνάτε ότι και στα νομικά περιοδικά, όλες αυτές τις αποφάσεις διάφοροι νομικοί τις κρίνουν.
Αντίστοιχες τραγελαφικές αποφάσεις έχει πάρει και ο Άρειος Πάγος. Όπως για παράδειγμα, έκρινε ότι χάριν εθνικού συμφέροντος οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών έπρεπε να απολυθούν. Και την ίδια ώρα ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι αντισυνταγματικώς περικόπηκαν οι μισθοί των δικαστικών.
Σακκάς: Αν θυμάστε οι δικαστές διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές των μισθών τους κατέβαιναν και από τις έδρες. Στο ισόγειο του Αρείου Πάγου είχε συγκεντρωθεί και η Ένωση Δικαστών και η Ένωση Εισαγγελέων και η Ένωση Διοικητικών Δικαστών και η Ένωση Δικαστών του ΣτΕ και στηριζόμενοι στο άρθρο 87-88 του Συντάγματος, που λέει ότι το μισθολόγιο των δικαστών είναι με ειδικό νόμο και οι απολαβές τους είναι ανάλογες του λειτουργήματος.
Ενώ η απόλυση των καθαριστριών ήταν συνταγματική;
Σακκάς: Ήταν υποδεέστερες οι διατάξεις που δεν είχαν το νομικό κύρος της συνταγματικής διάταξης στην οποία στηρίζονταν οι δικαστές για να υποστηρίξουν την αντισυνταγματικότητα της περικοπής των μισθών τους. Ενώ, οι αποδοχές των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων δεν προστατεύονται από το Σύνταγμα άμεσα. Βέβαια, ο μισθός του δημοσίου και ιδιωτικού υπαλλήλου προστατεύεται με ρητή διάταξη, στο πλαίσιο ότι πρέπει να είναι τέτοιος ώστε ο υπάλληλος να ζει αξιοπρεπώς.
Προστατεύεται εμμέσως και με άλλα άρθρα του Συντάγματος, όπως το άρθρο 2 που λέει ότι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου είναι πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Όταν λοιπόν εργάζεσαι συνέχεια και οι αποδοχές σου δεν επαρκούν για να πληρώσεις λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ και δεν έχεις ν’ αντιμετωπίσεις τα βασικά προς το ζην, τότε για ποια αξιοπρέπεια μιλάμε; Γιατί λοιπόν το ΣτΕ, ο Άρειος Πάγος που έκριναν μισθολόγια δημοσίου και ιδιωτικού τομέα αντίστοιχα, δεν ασχολήθηκαν και με την αξιοπρέπεια και το περίφημο άρθρο 2 του Συντάγματος, τη στιγμή μάλιστα που ο κ. Σαμαράς ως αντιπολίτευση γαύγιζε περί της αξιοπρέπειας για να κερδίσει ψήφους; Ο κ. Σαμαράς τότε έβγαζε ότι ο μισθός έπρεπε να είναι στα 2.200 ευρώ. Και όμως, ήρθε η Δικαιοσύνη να αποφανθεί ότι η μείωση των μισθών και οι φόροι είναι συνταγματικοί! Δεν μας είπε λοιπόν το ΣτΕ ότι αυξανομένων των φόρων αυξάνονται κι θάνατοι! Να σας θυμίσω κάτι: Η αμερικάνικη επανάσταση ξεκίνησε από την αύξηση των φόρων και τα μέτρα λιτότητας που επέβαλαν οι Άγγλοι στους Άγγλους μετανάστες στην Αμερική.
Επίσης, η κατάργηση του αφορολόγητου από την κυβέρνηση δεν είναι αντισυνταγματικό μέτρο;
Σακκάς: Βεβαίως. Το άρθρο 4 του Συντάγματος προβλέπει ότι η φοροδοτική ικανότητα του φορολογούμενου είναι ανάλογη με τις δυνατότητές του. Που σημαίνει ότι όταν έχεις ένα κατώτατο εισόδημα που σου επαρκεί ίσα-ίσα για να ζεις, δεν μπορείς να το φορολογείς και από πάνω. Διότι όταν καταργείς το αφορολόγητο, τότε δεν είσαι κράτος κοινωνικό. Είσαι κράτος φεουδάρχης, τύραννος! Αυτό που έλεγε ο Αριστοτέλης, ότι οι τύραννοι επιβάλλουν φόρους για να ζει το περιβάλλον τους και αδιαφορούν αν θα ζήσει ο πληθυσμός.
Από τον Μάκη Βραχιολίδη
vrachiolidis@yahoo.gr
pressingnewsgr
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου